Verhoogde lichtgevoeligheid van de ogen – wanneer de retina na een overgang van donker naar licht gedurende meer dan een uur zich niet aan de nieuwe omstandigheden kan aanpassen. Op dit moment doen de ogen pijn, neemt de intensiteit van de tranen toe, verschijnt er een gevoel van druk in het orgel van het gezichtsvermogen, er verschijnt een whisker-areol rond de lichtbron.
Langdurig ongemak is een teken van een ziekte in het orgel van het gezichtsvermogen. Een heldere blik om te houden, wanneer met de verandering van verlichting tranen beginnen te stromen – het is onmogelijk. Om te weten te komen wat geassocieerd is met een schending van de lichtperceptie, moet u naar een arts gaan.
Contents
Norm of pathologie
Kortdurend ongemak met veranderende verlichting wordt als normaal beschouwd. Het duurt een paar seconden, maar het kan wel 1,5-2 minuten duren.
Met verkoudheid en infectieziekten – vooral die gepaard gaan met een stijging van de temperatuur – neemt de aanpassingstijd toe. Bovendien begint het felle licht te irriteren, ogen moeten zelfs op een normale zonnige dag verpesten.
De gevoeligheid van de ogen kan onafhankelijk worden verhoogd, als u in de zomer constant een zonnebril gebruikt. In de kamer zal een fel licht ook beginnen te irriteren.
Dergelijke factoren beïnvloeden de lichtgevoeligheid:
- sommige medicijnen – zodra hun actie eindigt, is de perceptie van licht genormaliseerd;
- leeftijd veranderingen;
- visuele achteruitgang door oogziekten – maculaire degeneratie en glaucoom.
Elke verslechtering van het gezichtsvermogen is een gelegenheid om een arts te raadplegen. Stop de ontwikkeling van glaucoom is alleen mogelijk in het beginstadium van de ziekte.
De norm wordt echter overwogen, indien op een heldere winterdag, een verhoogde tranenvloed. Na een korte aanval van sneeuw oftalmie wordt het gezichtsvermogen snel hersteld. Als de sneeuwuitstrekking lange tijd met onbeschermde ogen moet worden waargenomen, kan het herstel van het zicht enkele dagen duren.
Maar nogmaals, om met deze conditie om te gaan, is het lichaam in staat om onafhankelijk, voldoende om je ogen te beschermen en fel licht te vermijden.
Wat is licht- en kleurgevoeligheid
Het menselijk oog is niet de optimale analysator. Om een gevoel van licht te veroorzaken, worden 2 kleuren onmiddellijk waargenomen – als de waarneming wordt verstoord, treedt ongemak op.
Zonnestraling is het maximum van de zichtbaarheidscurve, het is het oog van de persoon die erop is afgestemd.
In het orgel van het gezichtsvermogen – in het reticulaire membraan – zijn er sensorische elementen: optische zenuwvezels en fotoreceptoren. Wanneer er elektromagnetische straling op hen inwerkt in het bereik van 760 tot 380 nm, verschijnt er een lichtsensatie. De lichtgevoelige receptoren worden diep in de retina gedraaid, waarvan de buitenste schil bestaat uit epitheelcellen met een zwart pigment.
In cellen is er een excitatiepuls onder de actie van licht, die fotochemische reacties in hen induceert. De impulsen die door dit proces worden uitgelokt, worden doorgegeven aan de hersenen, waardoor visuele sensaties worden gevormd.
Onder invloed van licht evalueert het netvlies de omgeving, volgens twee kenmerken: kwalitatief en kwantitatief. Een kwantitatieve eigenschap is een gevoel van helderheid, een kwalitatieve is een sensatie van kleur. Perceptie is te wijten aan de lengte van de lichtgolf en de spectrale samenstelling.
Fotoreceptoren zijn verdeeld in stokken en kegeltjes. Meer lichtgevoelige sticks, ze zijn verantwoordelijk voor de helderheid, en kleuren en tinten onderscheiden kegels.
De grafiek, waarover je ongeveer kunt begrijpen hoe de kleur en lichtgevoeligheid van de ogen worden verdeeld, ziet er als volgt uit.
Deze foto laat zien dat de perceptie van helder licht en contrast voor een persoon een combinatie is van rood, groen en blauw. Toename van de gevoeligheid van het oog is een verandering in de verhoudingen tussen de analysatoren in het orgel van het gezichtsvermogen – wanneer een van de spectra kunstmatig wordt versterkt, verschijnen er pijnlijke gevoelens.
Om de fotosensibiliteit van de ogen af te beelden is onmogelijk, er zijn zeer gecompliceerde formules, het stralingsspectrum wordt geschat door optische formules.
Het omgekeerde van het minimum – de drempelhelderheid, die visuele sensaties veroorzaakt, wordt de lichtgevoeligheid van het oog genoemd.
De grenzen van zijn verandering zijn breed genoeg, daarom heeft het menselijk oog grote visuele mogelijkheden voor aanpassing – het vermogen zich aan te passen aan licht met verschillende helderheid.
Tijdens aanpassing gebeurt het volgende:
- de diameter van de pupil varieert, wat het mogelijk maakt om de perceptie van de lichtstroom te veranderen;
- binnen het orgel van het gezichtsvermogen neemt de concentratie van lichtgevoeligheid van het niet ontstaande pigment af;
- kegels en sticks met een donker pigment die zich in de choroidea bevinden, in de richting van het glas gaan en het beeld screenen;
- afhankelijk van de helderheid van het onderwerp, verandert de mate van deelname van staven en kegels aan de opwinding van het lichtgevoel.
In de test voor lichtgevoeligheid van het oog wordt het onderwerp in een donkere kamer geplaatst. Onder deze omstandigheden wordt de lichtgevoeligheid bepaald – hoe de overgangen van de onderlimiet naar de bovengrens en vice versa het orgel van het gezichtsvermogen beïnvloeden.
De absolute drempel van de gevoeligheid of de ondergrens is slechts enkele tientallen fotonen per seconde – een dergelijke stroom van energie is gericht op het orgel van het gezichtsvermogen in bijna totale duisternis. De bovengrens is 1012 keer hoger. Aanpassing moet minder dan een minuut zijn voor jonge mensen – voor ouderen kan de tijd toenemen.
Verhoogde lichtgevoeligheid
Oorzaken van verhoogde lichtgevoeligheid zijn dergelijke oorzaken:
- aangeboren afwezigheid van pigment;
- lang achter de computer blijven zitten – vermoeide ogen;
- losmaken van het netvlies;
- oogziekten – iritis, keratitis, zweren en cornea-schade, tumoren.
Er is fotofobie na het verslaan van de ogen met fel licht – bijvoorbeeld tijdens het lassen of met sneeuw oftalmie.
Ook verschijnt ongemak van intens licht tijdens vele ziekten die optreden bij een hoge temperatuur. Een van de symptomen van kinderziekten – mazelen en roodvonk – is een verhoogde reactie op licht.
Symptomen van verhoogde lichtgevoeligheid kunnen zijn als volgt:
- verhoogde tranenvloed;
- draad en pijn in het orgel van het gezichtsvermogen;
- spasmen die krampachtige sluiting van de oogleden veroorzaken.
Een scherpe verandering in de verlichting veroorzaakt een aanval van acute hoofdpijn.
Behandeling van lichtgevoeligheid
De oogarts voert een test uit om de lichtgevoeligheid te bepalen, een limiet vast te stellen die het oog zonder problemen kan verdragen en er worden maatregelen ontwikkeld die helpen bij het aanpassen aan het heldere licht.
De onderliggende ziekte of oorzaken van fotosensitiviteit vereisen vaak een ernstige behandeling en soms is eliminatie – bijvoorbeeld als een onderontwikkeling van het gezichtsvermogen is geërfd – onmogelijk. In dit geval moet je je bestaan aanpassen in het zonnige seizoen.
Het is verplicht om een zonnebril te dragen – in een helder verlichte kamer moet u ook een beschermend apparaat gebruiken, alleen met minder intensief verdonkerde glazen.
Temporele verschijnselen van toenemende lichtperceptie worden behandeld – oogdruppels met ontstekingsremmende en antiseptische componenten worden hiervoor gebruikt. Ook worden druppels met hydraterende eigenschappen gebruikt, een complex van vitaminen wordt voorgeschreven.
Rationele voeding is van groot belang in de toestand van het orgel van het gezichtsvermogen. Het ontbreken van vitamine A en C beïnvloedt onmiddellijk de functies van het visuele apparaat.
Om het gezichtsvermogen te behouden, moet u tijdig contact opnemen met de oogarts. Langdurige aanpassing aan veranderende belichting en ongemak in fel zonlicht, dat plotseling opkwam, zijn voldoende reden voor een bezoek aan een oogarts.
No Comments