Wanneer wordt de extensie van de subarachnoïde ruimte gediagnosticeerd?

De holte tussen de schalen van het ruggenmerg – zacht en arachnoïd – gevuld met hersenvocht, wordt de subarachnoïde ruimte genoemd. Door deze ruimte zijn er ligamenten die de positie van het ruggenmerg bepalen.

Paden voor liquor bestaan ​​uit subarachnoïdale ruimten van het ruggenmerg en hersenen en ventriculaire systemen. Ventrikels van de hersenen, waarvan de functie de productie van hersenvocht is, zijn bekleed met epitheel van verschillende typen – kubisch en cilindrisch. In een normale toestand bevatten ze minder CSF dan subarachnoïdale ruimtes. De wanden van de ventrikels zijn sterk genoeg en ongenaakbaar, en de subarachnoïdale ruimtes veranderen hun volume onder invloed van verschillende factoren.

Liqvor speelt de rol van schokdemper – het beschermt de hersenen tegen traumatische effecten, vervult een transportfunctie en immunologische functies.

De subarachnoïdale ruimte van de hersenen en het ruggenmerg hebben een directe verbinding met de kamers van de hersenen en vormen een reeks communicerende vaten. Het buitenste deel van de arachnoïdale ruimtes wordt gedeeld door schelpen. Deze structuur vormt afzonderlijke kamers en stortbakken.

De druk van Likvornoe neemt kort toe met veranderingen in functionele toestanden – zwaar lichamelijk werk, stress, zelfs bij emotionele stoornissen. Bij blessures, ontstekingsprocessen van het centrale zenuwstelsel en oncologische ziekten neemt de toename toe, wat leidt tot de uitbreiding van de subarachnoïde ruimte.

Uitbreiding van de subarachnoïdale ruimte bij zuigelingen

De subarachnoïdale convectieve ruimten bij zuigelingen worden groter met de groei van het hoofd – een toename van de omtrek van het hoofd. Ouders kunnen het pathologische proces van het vooruitsteken van de fontanel opmerken – de plaatsen van de schedel, waar de botten van de schedel samenkwamen, dat het kind gemakkelijk door het geboortekanaal kon gaan.

Ook bij zuigelingen uitbreiding hersenhelften en subarachnoïdale ruimte gaat gepaard met een snelle toename van de schedel, wat leidt tot het feit dat een kind zijn hoofd niet kan tillen. In dit geval is de diagnose perinatale encefalopathie. Naast algemene schendingen van de staat, verminderde reflexfunctie, kinderen grillig, weigeren te eten, fysiologisch lag hun collega afvallen.

Er is nog een heel onthullend symptoom – “Moonlit look”. De oogleden van zieke zuigelingen worden voortdurend naar beneden gebracht en een deel van het eiwit is zichtbaar van onder de huid – de pupil en de iris worden opgerold onder de oogleden. Met kleine hersenbeschadigingen verschijnt dit beeld periodiek, met zware laesies, kan de iris kort worden gezien.

Kinderen kunnen ook cerebrale atrofie hebben, waarbij de uitzetting van convectieve subarachnoïdale ruimten plaatsvindt. De groeven in de frontale, pariëtale, temporale en occipitale gebieden zijn vergroot.

Het ventriculaire systeem is ook pathologisch vervormd door uitzetting. In dit geval worden ernstige onderzoeken pas in het tweede levensjaar uitgevoerd – voordat diagnostische activiteiten als gevaarlijk worden beschouwd voor het leven van de baby.

---

Het kan vereist zijn, niet alleen computer- en tomografische onderzoeken, maar ook de extractie van het hersenvocht door punctie.

Al op jonge leeftijd krijgen kinderen neurosonografie – de toestand van de schedelholte is op deze manier alleen mogelijk vóór de fusie van de fontanellen.

Als de schade een aanzienlijk deel of de diagnose leukomalacie heeft ondergaan – wordt deze term heet verweking van de hersenen, een aandoening waarbij de functionele vaardigheden worden geschonden, de pulssignalen in de juiste hoeveelheid wordt niet verzonden en zal niet worden geaccepteerd – in de toekomst zal het kind achter in de ontwikkeling vallen.

Maar geen paniek. Het lichaam van het kind heeft een grote kans op herstel, met een tijdige en adequate behandeling – met het verschijnen van de eerste symptomen – neemt de kans op herstel toe.

Wat blijkt uit de gematigde uitbreiding van de subarachnoïdale ruimte bij volwassenen?

Onvoorwaardelijke expansie van subarachnoïde convectieve ruimten – ongelijkmatig of uniform – kan niet voorkomen. Schending van de circulatie van cerebrospinale vloeistof altijd veroorzaakt door pathologische processen van inflammatoire of traumatische aard die schadelijk zijn voor de algemene toestand veroorzaken spasmen cerebrale ventrikels, leidt tot uitbreiding van de hersenhelften.

Factoren die een soortgelijke verandering veroorzaken:

• aangeboren pathologieën van het liquor-geleidingssysteem;
• craniocerebrale trauma van verschillende ernst;
• infectieziekten – encefalitis en meningitis van verschillende etiologieën;
• oncologische processen van de hersenen – arachnoendoteliomy, meningiomas en dergelijke.

Bij deze ziekten neemt het volume van de hersenen toe als gevolg van oedeem, maar functionele cellen van grijze en witte hersenmaterie zijn geatrofieerd als gevolg van verhoogde intracraniale druk.

Nummer drank toeneemt, tekenen windingen cortex glad subarachnoïdale ruimte in eerste instantie weinig uitzet, en vervolgens het oppakken van de pathologische veranderingen.

Als je de behandeling verwaarloost – het slachtoffer in een hulpeloze staat achterlaat – dan zal de fysiologische vitale activiteit niet vanzelf hersteld worden, een fatale afloop is mogelijk. Maar zelfs met een adequate behandeling zullen sommige hersenfuncties in een aanzienlijke hoeveelheid verloren gaan.

De uitbreiding van convectieve ruimtes vordert.

Er zijn 3 graden van ernst van dergelijke wijzigingen:

• licht, onbelangrijk – tot 2 mm;
• gemiddeld – van 2 tot 4 mm;
• zwaar – meer dan 4 mm.

Symptomatica van intracraniale aandoeningen: veranderingen in mentale activiteit, sensorische en motorische stoornissen, pseudobulbarsyndroom.

Pseudobulbar palsy, is een aandoening waarbij het wordt afgebroken op hetzelfde moment – verloren Playback geluiden om woorden te spreken kan alleen maar fluisteren, moeilijk slikken. Dit komt door het feit dat de niet-uniforme verandering van de positie van de hemisferen en de compressie resulteert in een verstoring van corticale centra die de spieren van de farynx en de larynx, wat kan leiden tot verlamming of parese van de spieren van het strottenhoofd innerveren.

Chirurgische behandeling helpt de slachtoffers niet altijd – het is bijna onmogelijk om volledige arbeid en aanpassing aan het leven te bereiken. Het blijkt echter met tijdige behandeling om de persoon het vermogen in dagelijkse zaken terug te geven – wanneer hij voor zichzelf zorgt – om te doen zonder hulp van buitenaf. In sommige gevallen blijven mentale vermogens en intellectuele kwaliteiten over.

De druk van het hersenvocht stijgt met elke uitzetting van de subarachnoïde ruimte.

De diagnose is eenvoudig aan te brengen aan de karakteristieke symptomen en de resultaten van instrumenteel onderzoek.

Bij kinderen wordt de toestand van de hersenen direct na de geboorte geëvalueerd, volwassenen na een verwonding of ziekte worden onderzocht als ze dreigende symptomen of onkarakteristieke acties opmerken.

In de meeste gevallen moeten naaste familieleden medische hulp zoeken – de patiënt zelf, met een significante toename van de intracraniale druk, verliest het vermogen om zijn eigen toestand adequaat waar te nemen.