Dwergschnauzer is een sterke geest in een solide lichaam

De Mini-Schnauzer is vrolijk, gedurfd en tegelijkertijd zeer attent en pretentieloos in de inhoud van het huis van de hond.

Deze middelgrote hond is uitstekend geschikt voor training, beheerst verschillende teams en vervult met plezier de taken van de eigenaar. Ze wordt een uitstekende wachter, hoewel ze er nogal miniatuur uitziet.

Om een ​​zwergschnauzer te bellen, zal een hondenhok niet werken, omdat hij dapper, dapper, slim en verstandig is. Door de populariteit bij honden in de wereld staat een dwergschnauzer op de zevende plaats.

Fysieke parameters

Weeg een miniatuur schnauzer meestal niet meer dan zeven kilo, maar de massa kan variëren van vier tot acht kilo. Kleine afmetingen maken het gemakkelijk om het thuis te houden, zelfs als er niet veel ruimte is. Het is erg handig dat de hond bijna niet vergaat.

De vorm van de stam is gedrongen, vierkant. Het hoofd is groot en dikke wenkbrauwen geven de hond een speciale expressiviteit en een strenge blik.

Hoe de afkomst van een bepaald individu voor een bepaald ras te bepalen:

• de vorm van de snuit moet op een wig lijken;
• de overgang van de neus naar het voorhoofd wordt benadrukt door de wenkbrauwen;
• snuit enigszins langwerpig, maar saai;
• de lippen van de hond zijn altijd zwart, ze moeten droog zijn, stevig samengedrukt.
• de beet van krachtige kaken lijkt op een schaar;
• kleine ovale ogen kijken uit, hebben een donkere kleur.
• Oren bevinden zich hoog, ze hebben een hangende vorm;
• nek aan de top is krachtig, spieren goed ontwikkeld, met een convex scruff. Het mag geen huidplooien hebben;
• Kenmerk van het ras – de voorkant van het lichaam wordt hoog opgetild zodat de romp zich vormt “Stingray”. Het helpt om heel snel te rennen, ook in galop;
• hoogte van het lichaam op de schoft – 30-35 centimeter.

Gezonde zwerg beweegt gemakkelijk, sierlijk, vrij, op grote schaal. Tijdens het lopen worden de voorbenen ver naar voren gesmeten, de achterpoten helpen bij het afduwen. Twijgen van 16 tot 16 leven.

Dit is een echte zwergschnauzer. De rasbeschrijving bevat verschillende variëteiten die de standaard toestaat.

Er is een kleine witte schnauzer: de wol is sneeuwwit, maar de lippen, neus en oogleden blijven zwart. Witte dwerg ziet er erg indrukwekkend uit.

Dwergschnauzer zwart is ook heel schattig. Wat een zwarte hond, vooral mannen.

Een andere optie is een zwart-witte schnauzer met zilver. De zwarte schaduw bevindt zich op zijn rug, gaat naar de buik, nek, poten en vermengt dan geleidelijk met de witte kleur van de poten en de snuit.

Er is een optie “Peper en zout” – Grijs en wit. Ook zijn er individuen met een chocoladekleurige tint met lichtere tan-tekens. Zo’n witte kleur op de poten, op de borst.

Geest en vindingrijkheid

Dwergschnauzers zijn zeer ontvankelijk voor training. Op een tienpuntsschaal wordt dit vermogen geschat op maar liefst negen punten. Net als zijn mentale vermogens. Sentry-kwaliteiten verdienen over het algemeen alle tien punten.

Doordat de training van een dwergschnauzer geen problemen oplevert, laat deze hond zich goed zien in verschillende gebieden. Ze werkt bij de politie en zoekt snel naar explosieven, wapens en drugs. Goed opgevoede zverg in de bescherming van het huis.

Geweldige metgezel

De Dwergschnauzer is opmerkelijk afgestemd op mensen, inclusief jonge kinderen. Zijn vriendelijkheid, aangeboren Duitse discipline laat hem achter met kinderen zonder angst. Hij speelt graag mobiele games, dus kinderen met hem thuis, op straat zijn ook altijd leuk en interessant.

Het is erg belangrijk voor de moeder om zijn liefde, aandacht en respect voor hem te tonen. Het is noodzakelijk om met hem te communiceren, hem te praten, te strikken en te prijzen. Dan zal de hond vriendelijk, speels en gemakkelijk in de omgang zijn.

Als ze niet genoeg liefde heeft, zal ze veranderen in een niet erg prettig wezen, agressief en ongehoorzaam. Daarom, als u besluit het eendenkroos te nemen, onthoud dan dat u veel tijd moet besteden om ermee te communiceren.

Een trouwe vriend

Echter, dit schat “Pussy” met grappige shaggy wenkbrauwen is eigenlijk een heel serieuze hond. Als het gaat om de veiligheid van de eigenaar, worden de vechteigenschappen in hem wakker. Ondanks de kleine omvang van het lichaam, rent hij onbevreesd te hulp bij de geringste verdenking dat zijn meester wordt bedreigd. Hij zal voor echt vechten.

Mogelijkheid om te trainen

Om een ​​hond te leren zijn gedrag te beheersen en bevelen te gehoorzamen, is het belangrijk dat de training al op jonge leeftijd begint – van drie tot vier maanden. Teams moeten zelfverzekerd, strikt, maar niet grof worden gegeven: het kan de hond beledigen, het zal je niet gehoorzamen.

Het is belangrijk dat de eigenaar een autoriteit wordt voor deze hond als deze nog klein is. De training moet competent en regelmatig zijn.

Het wordt aangeraden om te beginnen met het leren hoe verschillende voorwerpen te brengen. Gewoon spelen is de beste manier om te leren.

Daarnaast is het nodig om de puppy op tijd uit te leggen dat het bijten van mensen en andere dieren, zelfs spelen, knagen aan dingen, onmogelijk is.

Als hij agressief reageert op opmerkingen, kun je hem lichtjes schudden, naar het nekvel grijpen of zachtjes slaan. Dit zal helpen voorkomen dat agressie zich ontwikkelt.

Het is onmogelijk om een ​​hond te misleiden: hij is slim, leert snel om te sluipen.

Dan zal de zverg je zonder vragen gehoorzamen, je kunt thuis rekenen op zijn steun, elders in een moeilijke situatie, zonder bang te hoeven zijn dat hij onnodig andere mensen of dieren zal schaden.

Communicatie met familieleden

Bij andere honden communiceert de zverg graag. Hij speelt graag met ze. En hij respecteert zelfs zulke dingen “Little Boy”, als dwerg-speelgoedterriers en chi-hua-hua.

Geschiedenis van het ras

Een miniatuurschnauzer werd in Duitsland in de Middeleeuwen geïntroduceerd. Hoe het precies gebeurde, het is niet precies bekend: in een van de versies staat dat het afkomstig is van de Mittelschnauzer. Het ras is relatief jong: in de moderne vorm is de hond gefokt van de negentiende tot de twintigste eeuw. De eerste miniatuurzverga op de hondenshow werd in 1890 gepresenteerd. Hij werd meteen erg populair.

In dit ras zijn er genen van poedels, affenpinchers, Spitz.

Als u vanuit het Duits de naam van dit ras vertaalt, krijgt u “Zwerg” – “gnome” en “schnauzer” – “muilkorf”.

Hoe te verhogen en te verzorgen

Bij het kiezen van een puppy is het de moeite waard om eerst met hem te praten. Hij reageert gemakkelijk op de uitnodiging om te spelen, reageert goed op genegenheid, benadert je, snelt niet meteen bijtend? Dan kun je het nemen.

Dit ras heeft een uitstekende gezondheid, maar heeft zijn zwakke punten. Een van hen is de ogen. Visie op de zverga heeft vaak te lijden, wat echter niet van invloed is op zijn waakzame en dienstverlenende kwaliteiten.

Deze honden hebben een zwakke lever. Daarom is het belangrijk om te weten wat de puppy van een dwergschnauzer moet geven. Het is gecontra-indiceerd in zeer vet voedsel, zoet, melig. Tot zeven maanden hebben de pups van de zwergschnauzer vijf keer per dag voedsel nodig, van zeven tot negen – drie keer. Bij oudere honden is het eten twee keer per dag. Kleine dwergschnauzers, wit of zwart, moeten worden beschermd tegen darm- en virale infecties. Het is noodzakelijk om alle vaccinaties op tijd in te dienen.

Honden hebben soms cysten en melanoom. Daarom is het belangrijk om zorgvuldig toe te zien op de gezondheid van het huis. Bovendien, veel belangrijker dan het voeren van zvergschnauzera. Van de juiste voeding hangt af van de conditie van de hond en hoeveel levende Zwergschnauzer.

De slechte gezondheid van de baby wordt op de meest welsprekende manier aangegeven door zijn droevige humeur. Als de zwergschnauzer met niemand wil spelen, zelfs met andere honden, is het het beste om hem aan de dokter te laten zien. Gezonde puppy’s zijn altijd klaar om te spelen.

Competent moet worden gedaan en kapsel zvergschnauzera. Je kunt het zelf doen als je het schema kent van de knipbeurt van een dwergschnauzer thuis.

Tussen de kapsels moet de hond worden gekamd, met speciale aandacht voor de kussentjes van de vingers, oksels, buik. Het is niet vaak om het kroos alleen te wassen als het echt vies is. Als het wit is, kan vaker worden gebaad worden. Oren, ogen en neus hebben speciale observatie nodig: ze moeten regelmatig worden schoongemaakt, onnodige haren in de oren schoonmaken.

Om de hond een goed gevoel te geven, moet je er minstens twee uur per dag mee wandelen.