Elke toekomstige moeder probeert zich voor te bereiden op het begin van de zwangerschap, verzamelt de nodige informatie en weet al wat basale temperatuur is en wat haar indices zijn in verschillende levensfasen.
Het niveau van hormonen tijdens de menstruatiecyclus verandert voortdurend en beïnvloedt de basale temperatuurindex.
Na het begin van de eisprong is de norm niet lager dan 37,2. In de vroege stadia kan de temperatuur van diagnostische betekenis zijn. Het verhogen of verlagen van het kan bijvoorbeeld wijzen op een bedreiging voor de normale vruchtbaarheid. En ook kan het getuigen over de dreiging van een miskraam of het afnemen van de zwangerschap.
In welke gevallen zijn de metingen:
- Niet alle vrouwen en niet de hele periode;
- Als de toekomstige moeder al een foetale ontwikkeling of miskraam heeft gehad;
- Met kans op een miskraam.
Aan de hand van de indicatoren kunt u een dreiging opsporen en deze tijdig verwijderen.
Contents
Vertraging vóór de zwangerschap
Als de basale temperatuur 18 dagen op hetzelfde niveau wordt gehouden, geeft dit het begin van de zwangerschap aan. Zelfs in de aanwezigheid van menstruatie, raden artsen aan om een test te doen. De temperatuur in deze periode stijgt als gevolg van het effect op het lichaam van progesteron.
Normale waarden
Als de indicatoren afwijken van de norm, kan dit heel goed betekenen dat het lichaam een ontstekingsproces heeft of een pathologie heeft ontwikkeld. Het gemiddelde bereik van schommelingen is 37.1-37.3. Er zijn tijden dat het 38 graden bereikt. Deze waarden worden als de norm beschouwd. Ze zijn afhankelijk van de kenmerken en structuur van het lichaam van de vrouw.
Basale temperatuur met buitenbaarmoederlijke zwangerschap
Ondanks het feit dat WB – gynaecologische pathologie, het hormoon progesteron nog steeds actief wordt ontwikkeld. Dit betekent dat de temperatuur blijft stijgen. Het is echter geen nauwkeurige indicator en als diagnostisch hulpmiddel om het te gebruiken is het niet aangeraden.
Richt u in dit geval op andere tekenen die verschijnen met een ectopische zwangerschap vóór de vertraging:
- Negatieve / zwak positieve test;
- Analyse van HCG. Het niveau van choriongonadotrofine wordt elke dag verdubbeld bij vrouwen “in positie”, maar niet bij VB;
- Tekenen: vertraging in menstruatie, toxicose, enz.;
- echografie;
- Pijn in de onderbuik.
Zelfdiagnose kan niet worden gedaan, omdat alleen een gekwalificeerde specialist weet wat te doen en te gebruiken bij een buitenbaarmoederlijke zwangerschap.
Raising is reden tot zorg
De norm is 37,2-37,3, maar de toename is mogelijk tot 38. Als het aantal groter is, is het nodig om hulp in te roepen bij een specialist, omdat dit een aanwijzing kan zijn voor ontstekingsprocessen. In elk geval moet u zelf niet naar de oorzaak zoeken.
Elke loop van de behandeling en therapie moet worden gecontroleerd door een arts. Hij onderzoekt de patiënt, stuurt hem naar tests, stelt diagnoses en schrijft de nodige medicijnen en procedures voor. Bovendien, thuis, alleen geleid door koorts, is de diagnose moeilijk vast te stellen, bijna onmogelijk.
Redenen voor de achteruitgang
Als de indicator onder de 37 graden is, kan dit erop wijzen dat er risico’s zijn voor de normale loop van de zwangerschap.
In dit geval:
- Een vrouw die thuis is, moet haar temperatuur opnieuw meten;
- Herhaal dan na een paar uur de procedure. Dit komt door het feit dat de toestand van het lichaam aan het veranderen is;
- Maar als de indicatoren altijd onder de norm liggen, is het raadzaam om dringend een specialist te raadplegen;
- Als na een medisch onderzoek een tekort aan het lichaam van progesteron wordt ontdekt, wordt de patiënt in het ziekenhuis opgenomen. Meestal kan zwangerschap worden opgeslagen;
- Een lage score kan wijzen op een afnemende ontwikkeling van de foetus – een dode zwangerschap. In dit geval wordt progesteron niet langer actief ontwikkeld, omdat het gele lichaam niet langer zijn functies vervult. Dienovereenkomstig gaat het proces gepaard met een verlaging van de temperatuur. Maar er zijn uitzonderingen, wanneer de zwangerschap is gestopt en de temperatuur hoog is gebleven. Dus deze diagnostische methode moet alleen in een geïntegreerde benadering worden gebruikt.
Hoe correct basale temperatuur wordt gemeten:
- Zet ‘s avonds een thermometer bij het bed zodat je’ s ochtends niet hoeft op te staan;
- Smeer de tip na het ontwaken in met een vetcrème;
- Plaats het dan 2-3 cm in de anale opening;
- Meet 5-7 minuten.
Als je vóór de meting moest opstaan, kun je al zeggen dat de indicatoren onjuist zijn.
De toestand van basale temperatuur wordt beïnvloed door:
- Fysieke belastingen van welke aard dan ook. Beveel niet alleen aan om ‘s morgens niet uit bed te stappen, maar niet om te keren. Een vrouw neemt een gunstige positie in en moet dit tijdens het hele proces niet veranderen;
- Horizontale positie van het lichaam (liggend). Ga niet zitten, het beïnvloedt de bloedstroom naar het kleine bekken. Dergelijke factoren beïnvloeden de meetwaarden van de thermometer, waardoor ze onbetrouwbaar worden;
- Als de droom minder dan 4 uur zou duren, zou het zinloos zijn om metingen te doen, omdat de getuigenis onjuist zou zijn;
- Geslacht voor de meting. Als het nodig is om het temperatuurveranderingsschema een tijdje te controleren, dan is het voor deze periode noodzakelijk om te weigeren om seks te hebben. In elk geval moet de breuk tussen deze acties niet minder dan 12 uur bedragen. Soms kan seksuele intimiteit een miskraam veroorzaken;
- Neem voedsel onmiddellijk na het slapen. De meeste zwangere vrouwen lijden aan toxicose. Ze zouden onmiddellijk na het ontwaken een snack moeten nemen. Maar vóór de meting wordt het niet aanbevolen om te eten, omdat dit de indicatoren zal beïnvloeden;
- Medische preparaten. Er zijn een aantal medicijnen die de waarden kunnen veranderen, hoe ze te verhogen en te verlagen. Het wordt aanbevolen om geen zelfmedicatie uit te voeren en de arts de gelegenheid te geven de ware oorzaak van temperatuurveranderingen te bepalen;
- Infecties en verkoudheid. Als de zwangere vrouw ziek is, vertrouw dan desondanks niet op temperatuurindicatoren, want ze zullen absoluut niet kloppen. In dit geval moet u contact opnemen met een specialist.
Veel vrouwen zijn geïnteresseerd in hoe ze zwanger kunnen raken na een buitenbaarmoederlijke zwangerschap, omdat het risico op herhaalde pathologie in dit geval vrij hoog is.
Een gekwalificeerde arts kan helpen, waardoor de risicofactoren worden geëlimineerd en de patiënt een zwangerschap kan plannen. En voor deze tijd wordt de dame aangeraden goed beschermd te zijn.
Aangezien de meest voorkomende oorzaak van WB de obstructie van de eileiders is, werken ze voor het begin met de eliminatie van deze pathologie. In dit geval wordt een speciale procedure aangewezen – hysterosalpingografie of GHA.
Zijn essentie is om de aanwezigheid van verklevingen te bepalen. Door de baarmoederhals wordt een speciale substantie geïnjecteerd, die de buizen vult, en vervolgens worden röntgenfoto’s gemaakt. Als de obstructie nog steeds wordt gevonden, wordt deze gemakkelijk geëlimineerd met een eenvoudige chirurgische ingreep.
Maar er is een mogelijkheid dat je van de hele pijp af moet. Volledig verwijderen kan de buis worden uitgevoerd en met buitenbaarmoederlijke zwangerschap, om de ontwikkeling van pathologie te stoppen en, dienovereenkomstig, de mogelijkheid van het terugkeren ervan uit te sluiten.
Hoewel moderne methoden, bijvoorbeeld laparoscopie voor buitenbaarmoederlijke zwangerschap, toestaan dit orgaan te conserveren, maar er zijn gevallen waarin het beter is om er vanaf te komen.
Bijgevolg zouden dergelijke vrouwen een herstelkuur moeten ondergaan en hun kansen moeten vergroten om normaal zwanger te worden, een kind te krijgen en te baren. Na het vinden van de conditie van de leidingen, gaan ze over op de andere risicofactoren.
Ze behandelen bijvoorbeeld infecties die via seksueel contact in het lichaam komen, evenals andere ziektes van de gynaecologische wereld.
Als een vrouw laparoscopie heeft ondergaan, zal haar herstel veel sneller zijn en kan ze snel zwanger worden. Deze methode wordt nu algemeen toegepast en vermijdt de verwijdering van de baarmoederbuis.
Tijdens het uitvoeren van de bewerking worden kleine lekke banden gemaakt en met behulp van speciaal gereedschap wordt een ei geëxtraheerd, dat op de verkeerde plaats wordt versterkt.
Als het verwijderen van de baarmoeder werd uitgevoerd door de laparotomiemethode, dan zal het herstel van een vrouw na een buitenbaarmoederlijke zwangerschap veel langer duren, omdat deze methode een obductie van de buikwand omvat.
No Comments