De mediane cyste van de nek bij een kind

De mediane cyste van de nek kan aangeboren en verworven zijn. Congenitale anomalieën, die zelden voorkomen, worden gevormd in het stadium van embryonale ontwikkeling van 3 tot 5 weken. In de toekomst zal de tumor – een tumor met een vochtgehalte – verschijnen met hormonale veranderingen, ongeacht de leeftijd van het kind.

De ziekte kan lang duren zonder symptomen en kan worden gediagnosticeerd in het fistelvormingsstadium – tijdens een purulent-inflammatoir proces.

Aan de vraag van de ouders: “Is het mogelijk om de cyste van de nek niet te bedienen?“- artsen geven een ondubbelzinnig negatief antwoord. Te hoog risico van degeneratie van maligniteit in kwaadaardige vorm.

Het mechanisme van cystevorming in de nek bij een kind

De cyste in de nek is zo’n zeldzame pathologie dat het niet mogelijk was om het volledig te bestuderen voor de artsen. Thyreoglossale tumoren van goedaardige aard worden rudimentaire anomalieën genoemd – op het lipje van de vorming van het kieuwapparaat.

De oorzaak van zijn voorkomen Wilhelm Gies – een Duitse arts van de negentiende eeuw, die zich bezighield met embryogenese – beschouwde een onbeschermde schildklier-linguale leiding. De tweede theorie van het onderwijzen van cysten werd naar voren gebracht door zijn tijdgenoot, de Russische arts Venglovsky. Zijn mening – de cellen van de mondholte waren gelokaliseerd in de schildklier-linguale kanaal, ter vervanging van de normale weefsels van deze regio.

Op dit moment zijn er nog niet voldoende gevallen van tumoren gediagnosticeerd om deze theorieën te bevestigen of te weerleggen.

Typen aangeboren cysten worden ingedeeld naar aard van voorkomen.

dermoid. Het zijn cellen van bindweefsel, gecombineerd in een capsule. Het hoofdbestanddeel is de resten van embryonaal weefsel met gevormde haarzakjes, zweet en talgklieren. De cyste is mediaal of lateraal, hij is niet gehecht aan de weefsels van de keelholte, maar aan de oppervlakte.

branchiogenous of kieuw. Plaats van lokalisatie – in de regio van het tongbeen. De componenten ervan zijn het epitheel van de kieuwholten, die zijn gevormd uit de elementen van het zooblococcytische kanaal.

De cyste van de lymfevaten bevindt zich meestal in het laagste deel van de nek. Het kan verschillende componenten bevatten, dus de vorm van het neoplasma kan een variëteit hebben van: capillair-caverneus, cystic, cavernous, cystic-cavernous.

Symptomen en diagnose van een branchiogene cyste van de nek

Diagnose van de ziekte tijdens visuele inspectie. Het kan verschillende vormen hebben – van lipoom tot lymfadenitis.

Je kunt een cyste tegenkomen van de volgende soorten, die zouden moeten worden onderscheiden van een branhyogene neoplasma:

• veneus hemangioom – gevormd uit bloedvaten;
• hygroma – een transparant neoplasma met zachte consistentie, gelegen in de onderste cervicale delen;
• lymfoom – heeft een gelobde structuur, bestaat uit afzonderlijke gesoldeerde knooppunten;
• schildklier-reed cyste – zeer vergelijkbaar in structuur met de middelste cyste, en bevestigd aan het tongbeen, maar dan gelokaliseerd in het midden van de nek en beweegt wanneer ingeslikt langs de slokdarm;
• neurofibroom – ook gelokaliseerd in het gebied van het tongbeen, maar een vaste en voldoende dichte structuur.

Er zijn ook lipomen – adipose en hemangiomen. Deze tumoren zijn goedaardig van aard.

Tekenen van de middelste cyste zijn de volgende symptomen:

• beweging bij het slikken;
• overtreding van uitsprekende geluiden, die een spraakfout veroorzaakt;
• moeite om voedsel door de slokdarm te duwen.

Palpatie van het neoplasma is pijnloos, maar in het stadium van formatie wordt de ettering gediagnosticeerd.

Als het abces spontaan wordt blootgelegd, wordt een fistel met een mond gevormd die het voorste gedeelte van de nek vormt in het kraakbeengebied nabij het tongbeen. In sommige gevallen wordt de mond gevormd in de taal zelf, en de etterende inhoud stroomt uit in de mond.

Meestal wordt ettering van de middellijn fistel van de nek veroorzaakt door de introductie van stafylokokken.

Bij palpatie lijkt de middelste cyste op lymfoom of lipoom, maar heeft hij duidelijke grenzen en kleine dimensies.
De uiteindelijke diagnose wordt bevestigd door echografisch onderzoek en magnetische resonantietherapie, de resultaten van punctie en cytologisch onderzoek. Als fistels al zijn verschenen, is het nodig om peiling en fistulografie uit te voeren.

Behandeling begint na de verduidelijking van het klinische beeld – het is noodzakelijk om de anatomische kenmerken en fysiologie van de weefsels waaruit het neoplasma bestaat nauwkeurig te identificeren.

Behandeling van de middelste cyste

Ongeacht de grootte en etiologie van het neoplasma, moet het worden verwijderd. Een operatie voor het wegsnijden van cysten wordt een cystectomie genoemd. In sommige gevallen – als het neoplasma niet toeneemt, kunnen ze de operatie uitstellen totdat het kind de leeftijd van 3 jaar heeft bereikt.

In het geval dat de cyste snel toeneemt, de ademhaling verstoort en het moeilijker maakt om te zuigen, wordt chirurgische interventie uitgevoerd onmiddellijk nadat de diagnose is gesteld.

Als ettering al is begonnen en de fistel zich heeft gevormd, begint de behandeling met de afvoer van etterende inhoud – zonder de onderdrukking van het purulente ontstekingsproces is de operatie gevaarlijk.

De operaties van de mediane en laterale cysten van de nek worden uitgevoerd onder algemene anesthesie – de weefsels worden in lagen gesneden, waarna de tumor en een deel van het tongbeen worden weggesneden. De thyoglossale cyste wordt vaak samen met een fistel gevormd, die ook moet worden weggesneden. Vóór de operatie wordt de fistel gevuld met een contrastmiddel om visueel vast te stellen waar de fistuleleidingen naartoe gaan.

De moeilijkheid van de operatie ligt in het feit dat de middelste cyste zich dicht bij de grote bloedvaten en het strottenhoofd bevindt, wat de reden is dat – uit angst om dergelijke belangrijke organen te verwonden – excisie niet altijd volledig wordt uitgevoerd. Dit kan een terugval van de ziekte uitlokken en vervolgens wordt een herhaalde chirurgische ingreep in 4-5 maanden uitgevoerd. Als de cyste vanaf de zijkant was gevormd, dan is de verwijdering ervan nog gecompliceerder.

Na verwijdering van het mediane neoplasma zijn de naden bijna onzichtbaar – ze worden van binnenuit aangebracht, de incisies vanaf de zijkant worden genaaid met behulp van de technologie van cosmetische chirurgie.

Onder narcose moet de baby minimaal 30 – maar niet meer dan 90 minuten zijn. etterig
een tumor met een gevormde fistel wordt verwijderd na drainage en

verplichte postoperatieve revisie, omdat het nodig is om alle delen van het neoplasma grondig te verwijderen. Herhaaldelijk operatief ingrijpen bij een baby is gevaarlijk voor zijn leven en kan de verdere fysiologische ontwikkeling aanzienlijk vertragen.

De belangrijkste revalidatieperiode na de operatie moet minstens een week zijn – deze tijd moet worden doorgebracht onder medisch toezicht, in het ziekenhuis. De naad kan een maand zwellen, dus het is heel belangrijk dat de ouders voldoen aan alle medische aanbevelingen, dan zullen de gevolgen van de operatie niet optreden.
De degeneratie naar de kwaadaardige vorm van de thyoglossale cyste vindt vaak plaats terwijl het kind nog in de kinderschoenen staat, vooral als het van behoorlijke omvang is. Als het kind de tijd heeft om te groeien, komt metastase voor in 1 van de 1500 gevallen.

Het is onmogelijk om de vorming van de middelste cyste van de nek bij een baby te voorkomen. Als de arts een vermoeden heeft van de aanwezigheid van een neoplasma, moet u de baby altijd eerst dragen en vervolgens naar een normaal onderzoek rijden. Op een eerdere leeftijd zal een tumor worden opgespoord, de eerdere behandeling zal beginnen en – dienovereenkomstig – zal de prognose voor herstel gunstiger zijn.

Kinderen met verdenking van deze pathologie moeten eenmaal per zes maanden worden getoond aan LOR en de tandarts, ter bescherming tegen maxillofaciale verwondingen en verwondingen in de nek, virale en catarrale ziekten. Elke schade verhoogt het risico op een purulent-inflammatoir proces.

Als de ouders in de nek van de baby het voorkomen van convexiteit of dichtheid zien, moet dit onmiddellijk aan de kinderarts worden getoond.