Jak pozbyć się tasiemca bydła?

Tasiemca bydlęca to robak wstęgowy, który wywołuje początek choroby, w kręgach medycznych zwanych shadowarhynchosis. Choroba ta jest uważana za przewlekłą, a większość przypadków infekcji występuje w krajach Ameryki Łacińskiej i Azji.

Struktura, cykl rozwoju i ścieżki infekcji

Wielkość pasożyta tego gatunku może wynosić od 3 do 10 metrów, chociaż najczęściej spotyka się 5-7 metrów osobników. Ciało robaka składa się z wielu segmentów, mikroskopijnej głowy i szyi.

W sekcji głowy znajdują się trzy przyssawki, dzięki którym tasiemiec jest unieruchomiony w jelicie i może trwać przez jedno ponad 20 lat. Wszystkie segmenty pasożyta, które mają ponad 1000 sztuk, mają swój własny układ rozrodczy, ponieważ liczba odroczonych robaków pasożytniczych może osiągnąć 500 milionów rocznie.

Ćwiczenia zwierząt zainfekowanych oncospheres (innymi słowy, jaja tasiemca) spadają na ziemię, na trawę i krzewy. Mogą tolerować silne zimno i brak wody, ale pod wpływem ciepła i ultrafioletu szybko umierają.

Przewoźnicy lub pośrednicy “mistrzowie“Są jelenie, krowy, byki i bawoły, to jest bydło karmione sianem i trawą.

Wraz z krwią larwy pasożyta mogą poruszać się po całym ciele zwierzęcia, zakotwiczone w mięśniach lub tkankach łącznych. Cykl rozwoju łańcucha w ciele zwierzęcia jest wystarczająco krótki: po 4 miesiącach larwa zamienia się w cystę lub finn, a po 9 miesiącach w końcu umiera.

W przypadku, gdy dana osoba zostaje zarażona, już uformowany Fin przechodzi poważną metamorfozę: ma głowę wyposażoną w przyssawki, a ona przywiązuje się do podziwianej błony śluzowej. Jest to początek formacji dorosłego, gotowego do ciągłej reprodukcji. Cały cykl transformacji trwa około 80 dni, po czym dojrzałe seksualnie segmenty mogą już zejść i wyjść z ludzkiego odchodów.

objawy

Początkowy etap infekcji osoby przebiega bez żadnych objawów, podczas gdy przewlekły ma następujące objawy:

• Wysokie zmęczenie, bóle głowy, brak normalnego snu, zaburzenia układu nerwowego;
• Problemy z przewodem pokarmowym, a ściślej: nudności, uporczywy zgaga, zaparcia, obfite ślinienie, wymioty i tak dalej;
• Bolesne objawy tasiemca bydlęcego, które pojawiły się u ludzi, nie mają wyraźnej lokalizacji. Możliwe są bóle w każdym obszarze brzucha, bokach, a nawet w dolnej części pleców;
• Ostro zmienia apetyt, to znaczy pacjent odczuwa silny głód, który dosłownie po kilku minutach zostaje zastąpiony uczuciem pełnego nasycenia;
• W niektórych przypadkach pacjent osobiście obserwuje obecność fragmentów robaka we własnych kale.

diagnostyka

Na początkowych etapach infekcji jest prawie niemożliwe ustalenie diagnozy. Aby rozpocząć leczenie w odpowiednim czasie, wymagane będą następujące procedury medyczne:

• Badanie laboratoryjne stolca, skrobanie z odbytu;
• Radiografia, która umożliwia badanie pasożyta w jelicie;
• Nadal trzeba wykonać badanie krwi na anemię lub leukopenię;
• Przesłuchanie pacjenta, podczas którego ustalane jest prawdopodobieństwo zakażenia z powodu spożywania surowych lub mięsnych potraw, które zostały poddane niewystarczającej obróbce termicznej.

W większości przypadków leczenie tasiemca bydlęcego daje pozytywne wyniki. Brak środków medycznych lub ludowych mających na celu pozbycie się robaków jest obarczony przeszkodą i perforacją ścian jelit, zapaleniem trzustki, zapaleniem otrzewnej, zapaleniem wyrostka robaczkowego i dysfunkcją przewodów prowadzących do żółci.

Zapobieganie i leczenie

Warianty pozbycia się tasiemca bydła ustala się w warunkach polikliniki. Zwykle leczenie ogranicza się do stosowania leków przeciwpasożytniczych i diety. Ten ostatni zakłada tymczasową odmowę szkodliwych potraw, smażonych, wędzonych i mięsnych potraw, obszerną listę upraw warzyw i owoców.

Po zakończeniu przyjmowania leków pacjent powinien poświęcić kilka miesięcy na oddanie kału do badania laboratoryjnego. Takie testy powinny ujawnić całkowity brak segmentów ślimaka w kale. Aby pozbyć się robaków i środków ludowych, wśród których jest ekstrakt z suszonej paprociowej zieleni, pestek dyni i oczyszczających lewatyw.

Aby wykluczyć objawy choroby byka, każdy człowiek powinien mieć zwyczaj poddawania mięsa i produktów z niego pełnowartościowej obróbce cieplnej trwającej co najmniej godzinę. Dla większej motywacji należy zauważyć, że Finowie pasożyta mogą przetrwać nawet w 50 gramach szaszłyka, który gotowano na otwartym ogniu przez 30 minut.

Podobieństwa i różnice między łańcuchem trzody chlewnej i bydła

Rozmiary kłów wieprzowych i byków są prawie takie same, główna różnica występuje tylko w ich pośrednich “właściciele“, Chociaż świstak robak może być przenoszony przez brudne ręce lub przedmioty gospodarstwa domowego zainfekowanej osoby. Z tego powodu ryzyko zarażenia się łańcuchem wieprzowiny jest znacznie wyższe, chociaż jest znacznie szybsze i łatwiejsze.

Larwy łańcucha wieprzowego mogą przenikać do wszystkich narządów i układów, przywiązują się do wątroby, oczu, a nawet mózgu. Dlatego też oznaki patologii są całkiem różne: drgawki, pogorszenie lub utrata zdolności widzenia, napady padaczkowe i śmierć.

Jak widać, objawy i konsekwencje infekcji są doskonałym motywem do skupienia się na jakości i sposobie przygotowywania zakupionego mięsa i produktów z niego. W tym samym czasie konieczne jest przyzwyczajenie się do nie spożywania szaszłyka w podejrzanych lokalach, staraj się nie korzystać z publicznych toalet i myć ręce mydłem i środkami dezynfekcyjnymi tak często, jak to możliwe.