Jak traktowany jest radioaktywny jod?

I-131 jest radioaktywnym jodem, a właściwie izotopem jodu syntetyzowanym sztucznie. Jego okres półtrwania wynosi 8 godzin, w tym czasie powstają dwa rodzaje promieniowania – promieniowanie beta i gamma. Substancja jest absolutnie bezbarwna i bez smaku, nie ma zapachu.

Kiedy substancja przynosi korzyści dla zdrowia?

W medycynie stosuje się go w leczeniu następujących chorób:

• nadczynność tarczycy – choroba wywołana zwiększoną aktywnością tarczycy, w której tworzą się małe, sękate zmiany łagodne;
• tyreotoksykoza – powikłanie nadczynności tarczycy;
• rozlewny toksyczny wola;
• rak tarczycy – podczas niego w ciele gruczołu pojawiają się nowotwory złośliwe, a proces zapalny się łączy.

Izotop przenika do aktywnych komórek gruczołu tarczycy, niszcząc je – wyeksponowane zdrowe i chore komórki. Jod nie działa na otaczające tkanki.

W tym czasie funkcja narządu jest zahamowana.

Wprowadź izotop do ciała więźniów w kapsule – lub w postaci płynu – wszystko zależy od stanu gruczołu, jednorazowego leczenia lub przebiegu.

Plusy i minusy leczenia radioaktywnym jodem tarczycy

Leczenie izotopem jest uważane za bezpieczniejsze niż interwencja chirurgiczna:

1. Pacjent nie musi być znieczulony;
2. Nie ma okresu rehabilitacji;
3. Ciało nie wydaje się wadami estetycznymi – bliznami i bliznami; szczególnie cenne jest to, że szyja nie jest zniekształcona – dla kobiet jej wygląd ma ogromne znaczenie.

Dawka jodu jest najczęściej wprowadzana do organizmu raz, a jeśli powoduje nieprzyjemne objawy – swędzenie w gardle i obrzęk, łatwo można zaprzestać stosowania lokalnych leków.

Otrzymane promieniowanie nie rozciąga się na ciało pacjenta – jest gromadzone przez pojedyncze ciało, które jest odsłonięte.

Ilość radioaktywnego jodu zależy od choroby.

W przypadku raka tarczycy druga operacja zagraża życiu pacjenta, a leczenie jodkiem radioaktywnym jest najlepszym sposobem na powstrzymanie nawrotu.

Wady i przeciwwskazania

Minusy techniki to niektóre z efektów leczenia:

• Przeciwwskazaniami do leczenia są ciąża i laktacja;
• Nagromadzenie izotopu występuje nie tylko w tkankach samego gruczołu – który jest naturalny, ale także w jajnikach, dlatego konieczne jest ostrożne zabezpieczenie w ciągu 6 miesięcy po działaniu terapeutycznym. Ponadto, funkcja wytwarzania hormonów, które są niezbędne do prawidłowego tworzenia płodu, może zostać zakłócona, dlatego lekarze ostrzegają, że lepiej jest odłożyć plany narodzin dzieci na 1,5-2 lata;
• Jedną z głównych wad leczenia jest wchłanianie izotopu przez gruczoły sutkowe, przydatki u kobiet i prostaty u mężczyzn. Pozwolić na małe dawki, ale w tych narządach gromadzi się jod;
• Jedną z konsekwencji leczenia raka tarczycy i nadczynności tarczycy radioaktywnym jodem jest niedoczynność tarczycy – sztucznie wywołana choroba, którą można leczyć o wiele trudniej, niż gdyby była to konsekwencja zakłócenia tarczycy. W takim przypadku może być wymagana stała terapia hormonalna;
• Konsekwencją leczenia radioaktywnym jodem może być zmiana funkcji ślinianek i gruczołów łzowych – izotop I-131 powoduje ich zwężenie;
• Komplikacje mogą również wpływać na narządy wzroku – istnieje ryzyko rozwoju endokrynologicznej oftalmopatii;
• Waga może wzrastać, powodować bezprzyczynowe zmęczenie i ból mięśni – fibromyalgia;
• Zaostrzenie chorób przewlekłych: odmiedniczkowe zapalenie nerek, zapalenie pęcherza, zapalenie żołądka, mogą wystąpić wymioty i zmiany smaku. Te konsekwencje mają charakter krótkotrwały, choroby są szybko zatrzymywane w zwykły sposób.

Przeciwnicy metody leczenia gruczołu tarczycy za pomocą jodu w znacznym stopniu wyolbrzymiają negatywne konsekwencje tej metody.

Jeśli wystąpi powikłanie – niedoczynność tarczycy, leki hormonalne będą musiały zająć całe życie. W przypadku nieleczonej nadczynności tarczycy konieczne jest przyjmowanie leków o działaniu przeciwstawnym na całe życie, a jednocześnie obawa, że ​​węzły tarczycy staną się złośliwe.

Wzrost wagi – jeśli prowadzisz aktywny tryb życia i dobrze się odżywiasz, waga nie wzrośnie zbytnio, ale jakość życia wzrośnie, a samo życie będzie dłuższe.

Zmęczenie, zmęczenie – objawy te są nieodłącznie związane z zaburzeniami endokrynnymi i nie mogą być bezpośrednio związane ze stosowaniem radioaktywnego jodu.

Po użyciu izotopu zwiększa się ryzyko zachorowania na raka jelita cienkiego i tarczycy.

Niestety, nikt nie jest odporny na nawroty choroby, a możliwość procesu onkologicznego w poszczególnych narządach – jeśli już w organizmie były komórki atypowe – wysokie i bez użycia radioaktywnego jodu.

Zniszczony przez promieniowanie, tarczyca nie może zostać przywrócona.

Po zabiegu usunięta tkanka również nie rośnie.

Należy zauważyć jeszcze jedną cechę leczenia, która jest uważana za czynnik negatywny – w ciągu 3 dni po przyjęciu radioaktywnego jodu pacjenci powinni przebywać w odosobnieniu. Stanowią one zagrożenie dla innych, podkreślając promieniowanie beta i gamma.

Ubrania i rzeczy, które znajdowały się w oddziale i na pacjencie, należy w przyszłości umyć pod bieżącą wodą lub zniszczyć.

Przygotowanie do procedury

Przygotuj się na otrzymanie jodu radioaktywnego z wyprzedzeniem – już 10-14 dni przed rozpoczęciem leczenia.

Powinieneś zacząć od zmiany zasilania. Z diety usuwa się żywność o dużej zawartości jodu – komórki muszą doświadczać głodu jodu. Ale nie powinieneś w ogóle rezygnować z soli – wystarczy zmniejszyć jej ilość do 8 g dziennie.

Jeśli gruczoł tarczycy jest nieobecny – został usunięty, a teraz choroba powtarza się, nagromadzenie jodu przyjmuje płuca i węzły chłonne – zależy to od ich czułości, że zostanie przeprowadzony test – w jaki sposób izotop jest metabolizowany przez organizm.

Wymagane jest porzucenie wszystkich stosowanych leków, w tym środków hormonalnych – należy to zrobić nie później niż 4 dni przed rozpoczęciem leczenia.

Rany i skaleczenia również nie powinny być traktowane roztworem jodu, nie można przebywać w pokoju solnym, kąpać się w morzu i oddychać morskim powietrzem. Jeśli mieszkasz w strefie nadmorskiej, izolacja od wpływów zewnętrznych jest konieczna nie tylko po zabiegu, ale także 4 dni przed nim.

Środki zapobiegawcze po leczeniu

W ciągu miesiąca po procedurze należy przestrzegać następujących zasad:

1. Konieczne jest zwiększenie reżimu picia dzięki czystej wodzie – przyspiesza usuwanie produktów rozpadu izotopu z organizmu;
2. Często trzeba wziąć prysznic, po przejściu do toalety należy dwukrotnie wyciągnąć wodę;
3. Niemożliwe jest ścisłe komunikowanie się z dziećmi w ciągu miesiąca – przytulanie i całowanie. Zaleca się pozostać blisko małych dzieci tak mało, jak to możliwe;
4. Pościel i bielizna muszą być wymieniane codziennie, częściej do spłukiwania rzeczy, aby wybierać najlepsze ubrania, aby można je było łatwo zmywać;
5. Będę musiał spać sam.

Najprawdopodobniej po leczeniu jodem radioaktywnym całe życie będzie musiało przyjmować tirotoksynę i odwiedzać raz na 6 miesięcy endokrynologa. Ale musisz pamiętać – jakość życia nie zmieni się w pozostałej części, a ograniczenia będą krótkotrwałe.

Ponadto nadal można nosić dekolt i otworzyć szyję, co jest bardzo ważne dla kobiet. Życzymy dobrego zdrowia i dobrego samopoczucia!