Czym jest heterochromia?

Kolor oczu zależy od stopnia pigmentacji ich tęczówki. W tworzeniu tego wskaźnika odgrywają rolę chromatofory zawierające melaninę (barwiący pigment), ale dodatkowo, ważna jest kolejność ich umiejscowienia w przedniej warstwie mezodermy tęczówki. Warstwa tylna zawiera komórki pigmentowe wypełnione fuscyną, które są zauważalne niezależnie od koloru oczu. Wyjątkiem jest osoba z albinosami, która nie ma tego pigmentu.

Jak nazywa się choroba, gdy jedna osoba ma oczy o różnych kolorach

W genetyce istnieją tylko trzy kolory, z których powstaje kolor tęczówki – niebieski, żółty i brązowy. W zależności od tego, który dominuje pigment, powstaje kolor oczu. Zazwyczaj u jednej osoby oba oczy mają ten sam kolor i ton, ale może występować nienormalne zabarwienie błony za rogówką.

Zaburzenie charakteryzujące się nienormalnym pigmentacji tęczówki, nazywa heterochromia. W tym przypadku, ludzkie oczy różnią się kolorem z powodu nierównego zawartości pigmentu w narządach wzroku.

Heterochromia jest zwykle chorobą dziedziczną, która przechodzi z pokolenia na pokolenie i może się znacznie później objawić. Około jedna osoba na sto ma heterochromię.

Oczy różnych kolorów: rodzaje i formy anomalii

W większości przypadków heterochromia jest chorobą genetyczną, ale zdarzają się również przypadki zaburzeń nabytych.

Ze względu na stopień zabarwienia istnieje kilka rodzajów odchyleń:

• Kompletna heterochromia – oba oczy mają zupełnie inny kolor. Najpowszechniejszy typ – jeden z nich ma kolor brązowy, a drugi niebieski;
• Sektorowe – tęczówka jednego z oczu ma kilka różnych odcieni;
• Central – skorupa ma kilka pełnokolorowych pierścieni.

Częściej występuje pełny typ, nieco rzadziej – częściowy.

Przyczyna pojawiania się różnych oczu u danej osoby może ukrywać się w innych czynnikach. W tym przypadku choroba jest podzielona na następujące formy:

• Proste – anomalia rozwija się z wrodzoną słabością nerwu współczulnego;
• Skomplikowane (typ zespołu Fuchsa) – przewlekła patologia, charakteryzująca się porażką tylko jednego z narządów wzroku, której towarzyszy zmiana koloru powłoki;
• Anomalia wywołana metalozą – rozwija się w wyniku przenikania do oka fragmentów metalu, które wywołują siderozę (metal) lub kalekę (miedź).

Dlaczego ludzie mają inny kolor oczu: etiologię i patogenezę heterochromii

Sama choroba nie wpływa na zdrowie człowieka, więc nie bój się tego. Nie zaburza widzenia, wszystkie kolory są widoczne normalnie. To jest, ze swej natury, ta anomalia stanowi unikalne zjawisko, które przejawia się w mutacji komórkowej natychmiast po zapłodnieniu nasieniem komórki jajowej. Co ważniejsze, należy wziąć pod uwagę przyczyny naruszenia, jeśli jest ono nabywane, ponieważ mogą one nieść niebezpieczeństwo.

Warto zauważyć, że zjawisko to jest bardziej rozpowszechnione wśród kobiet. U mężczyzn jest to znacznie mniej powszechne. W heterochromii zręby tęczówki są zubożone w pigment. Dzieje się tak w przypadku zaburzeń wrodzonych (troficznych), wywołanych przez funkcjonalną lub organiczną metamorfozę współczulnego układu nerwowego.

Objawowy obraz heterochromii

Prosta forma naruszenia nie charakteryzuje się zauważalną zmianą.

Ale z wrodzoną słabością szyjnych współczulnych nerwów, chorobą Bernarda-Hornera, która charakteryzuje się takimi objawami, jak:

• przebarwienie skóry;
• zwężenie szczeliny oka (opadanie powieki);
• zmienić (zmniejszyć) pozycję górnej powieki;
• zwężenie źrenicy;
• Zmiany w lokalizacji gałki ocznej w orbity (enoftalmia łagodne);
• zmniejszenie lub brak pocenia po stronie dotkniętej.

Skomplikowanej postaci typu cyklicznego Fuchsa towarzyszą następujące objawy:

• zmętnienia w ciele szklistym (białe kropki na szkielecie);
• dystrofia zwyrodnieniowa tęczówki;
• postępująca korowa zaćma z nieprzezroczystością kory soczewki;
• pojawienie się małych białawych wtrąceń (osadów).

W chorobie, której przyczyna kryje się w metalu, występuje nadmierna, wyraźna pigmentacja powłoki oka, objawiająca się rdzawo-brązową lub zielono-niebieską barwą.

Jak traktowani są ludzie o innym kolorze oczu

Pierwszym krokiem jest, aby postawić diagnozę. Zaczyna się z wyjaśnieniem charakterystycznej patologii klinicznej. W przypadku wystąpienia anomalii tylko zmiana koloru oczu, nie ma potrzeby leczenia lub interwencji chirurgicznej.

Kiedy oczy danej osoby stają się różne, konieczna jest konsultacja z okulistą. Należy skierować pacjenta do skomplikowanych badań laboratoryjnych, a także w celu zbadania stanu narządów wzroku z wykorzystaniem specjalistycznego sprzętu medycznego.

Pacjent potrzebuje miejscowej terapii polegającej na stosowaniu leków steroidowych. W procedurze witrektomii zastosowano jedynie ścisłe wskazania – w przypadku ciężkiej nieprzezroczystości soczewki, która nie reaguje na leczenie zachowawcze. Oznacza to, że interwencja chirurgiczna polega na postępującym zmniejszeniu ostrości wzroku (zespół Fuchsa), jak również zaostrzeniu zaćmy.

Leczenie metaloplazmy (kaszel, sildoza) wymaga natychmiastowego usunięcia obcego obiektu, co wywołuje zmiany patologiczne w tęczówce. W przypadku procesu zapalnego zaleca się stosowanie kortykosteroidów, środków zwłóknieniowych, leków przeciwbakteryjnych i niespecyficznych leków przeciwzapalnych.

Prognoza dla heterochromii

Jak nazywa się inny kolor oczu i jak traktuje się chorobę u ludzi, już wiemy. Ale wielu ludzi martwi się o to, czy przywróci się normalny kolor tęczówki.

Z wrodzoną (genetyczną) anomalią to nigdy nie nastąpi. W takiej sytuacji soczewki kontaktowe pomogą ukryć anomalię, jeśli dana osoba jest bardzo zmartwiona. Jednak przy nabytej chorobie, która została wywołana przez przenikanie ciał obcych do rogówki lub procesów zapalnych tęczówki, istnieje możliwość przywrócenia poprzez wyeliminowanie przyczyny, która wywołała heterochromię.

Jak widać, pierwsze trzy opisane powyżej formy mają trwały charakter. W hutnictwie (kaleka, siderosa), nawykowy kolor może powrócić po ekstrakcji ciał obcych z narządów wzroku.

Jednak rokowanie w tym przypadku w dużej mierze zależy od ciężkości przebiegu procesu patologicznego. W heterochromii typu Fuchsa rolę odgrywa stopień krycia szklistego humoru i wyniki ekstrakcji korowej zaćmy.