Dekodowanie wrażliwości na antybiotyki: co mówi analiza?

Analizy wrażliwości na antybiotyki w medycynie nazywane są kulturą bakteryjną. Metody te pozwalają określić czynnik sprawczy choroby i jej stężenie w organizmie. Celem analizy jest identyfikacja szkodliwych mikroorganizmów w otrzymanym materiale w celu dalszego rozwiązania problemu określonego leczenia.

Po wyizolowaniu mikroorganizmów przeprowadza się antybiotyk – określając wrażliwość wykrytych drobnoustrojów na bakteriofagi i leki przeciwbakteryjne.

Metody laboratoryjnego oznaczania wrażliwości bakterii na antybiotyki

Korzyści z roślin ziemniaka

Metoda jest bardzo specyficzna – nie ma skrzyżowania fałszywych reakcji. Możliwe jest zbadanie dowolnego płynu biologicznego. Jest on wykonywany w celu określenia wrażliwości wykrytego drobnoustroju na środki terapeutyczne, co pozwala na zastosowanie najbardziej skutecznej terapii.

Wady

Wynik nie jest natychmiast uzyskiwany. Wymagania dotyczące materiału do szermierki są wysokie. Personel laboratoryjny powinien posiadać wysokie kwalifikacje.

Wskazania do zaszczepienia bakteriologicznego

Metoda ta jest szeroko stosowana w praktyce medycznej, szczególnie w chorobach zakaźnych, ginekologii, chirurgii, urologii, onkologii, otolaryngologii itp.

Absolutnymi wskazaniami są wszelkie choroby zapalne narządów i układów, podejrzenie sepsy.

Materiał do badań

Można badać następujące materiały: śluz z gardła, nosogardła, kanału szyjki macicy, cewki moczowej; flegma; cal; mocz; krew; sekretna prostata; mleko z piersi; żółć; płyn mózgowo-rdzeniowy; zawartość torbieli; można rozdzielić rany.

Jakie organizmy określa się za pomocą badania bakteriologicznego?

Szlam z nosa i gardła może zawierać: paciorkowce hemolityczne, pneumokoki, Staphylococcus aureus, corynebacteria błonica, meningokoki, pręt hemofilny, listerię.

W kale można odróżnić:

• jelitowa grupa bakterii – Salmonella, Shigella, Yersinia;
• grupa typhoparathyphoid;
• oportunistyczne patogeny zakażeń jelitowych;
• drobnoustroje beztlenowe; czynniki sprawcze infekcji przenoszonych przez żywność;
• Aby zbadać dysbakteriozę jelita.

W bioprzysadce wydziela się ropne wydzielanie i zawartość ran:

• pseudomonady;
• Pseudomonas aeruginosa.

Śluz moczowo-płciowy badano następująco:

• na obecność czynników wywołujących infekcje seksualne – gonococcus, grzyby, trichomonady, ureaplasma, listeria, mykoplazmę;
• na florę bakteryjną.

Krew może być testowana na bezpłodność. Mleko matki, sekret gruczołu krokowego, mocz, wymazy, rany odłączalne, płyn stawowy, żółć – te materiały mogą być badane pod kątem rozpowszechnienia (flora bakteryjna).

Siew na flory i jej wrażliwość na antybiotyki: proces badawczy

Zebrany materiał jest umieszczany na specjalnych nośnikach. W zależności od pożądanego rezultatu uprawa jest wykonywana w różnych środowiskach. Na przykład, w selektywnym lub selektywnym środowisku, którego przykładem jest zapadnięta surowica końska do wykrywania czynnika błoniczego lub ośrodka z solami żółci / soli selenu w celu określenia czynnika sprawczego zakażeń jelitowych.

Inną opcją są środowiska diagnostyczne różnicowo-diagnostyczne, które są używane do odszyfrowania kultur bakterii.

Jeśli to konieczne, wykonaj ponowne zanurzanie z płynem na stałej pożywce, aby zidentyfikować kolonie.

Następnie pożywka zostaje umieszczona w termostacie, gdzie powstają korzystne warunki dla aktywności patogenów. Jednocześnie ustaw konkretny czas, wilgotność i temperaturę.

Po wyjęciu próbki z termostatu przeprowadzane jest badanie kontrolne wyhodowanych kolonii drobnoustrojów (kultura mikroorganizmów). Jeśli to konieczne, przeprowadza się mikroskopię otrzymanego materiału o specjalnym kolorze. Badanie kontrolne – ocena formy, koloru, gęstości kolonii.

Podsumowując, przeprowadza się liczenie patogenów. W praktyce laboratoryjnej stosuje się pojęcie jednostki kolonijnej (CFU) – jednej komórki drobnoustrojowej zdolnej do tworzenia kolonii lub widocznej kolonii drobnoustrojów. Wskaźnik CFU pozwala określić liczbę drobnoustrojów w próbce lub określić ich stężenie. Zliczanie CFU może być przeprowadzane różnymi metodami.

Jak wykonać test wrażliwości na antybiotyki

Jakość testu zależy od kilku czynników, w tym od zgodności z zasadami gromadzenia materiału do badań. Naczynia i narzędzia powinny być sterylne! W przeciwnym razie dochodzi do zanieczyszczenia (wysiew przez bakterie, które nie mają znaczenia klinicznego), co sprawia, że ​​test jest bezsensowny.

Jeśli dana osoba przyjmuje antybiotyki, plon nie będzie dokładny. Odbiór tych informacji powinien zostać wstrzymany 10 dni przed przewidywaną datą analizy. Konieczne jest również poinformowanie lekarza prowadzącego o przyjmowaniu jakichkolwiek leków.

Dostarczenie do laboratorium powinno odbywać się bardzo szybko, nie pozwolić na wyschnięcie materiału i zmienić jego kwasowość.

Na przykład kał powinien być dostarczany w ciepłej formie.

1. Pobieranie moczu odbywa się po porannych procedurach higienicznych. Zbierz średnią porcję moczu. Objętość moczu wynosi 10-15 ml. Naczynia powinny być sterylne. Laboratorium powinno zostać dostarczone w ciągu 2 godzin;
2. Jeśli zalecono wymaz z nosa lub gardła: nie myć zębów, płukać usta / nos środkami dezynfekującymi, jeść i pić;
3. Ogrodzenie w kale odbywa się rano z jałową łopatką w tym samym naczyniu. Objętość – 15-30 g. Niedozwolone jest wprowadzanie moczu. Maksymalny czas dostawy wynosi 5 godzin. Nie zamrażać. Kał zbiera się bez środków przeczyszczających i lewatyw;
4. Krew pobierana jest przed rozpoczęciem antybiotykoterapii. Minimalna ilość to 5 ml dla dzieci, nie mniej niż 15 ml dla dorosłych;
5. Próbkę flegmy pobiera się rano na pusty żołądek. Przepłucz usta i umyj zęby. Dostarczone do laboratorium na maksymalnie 1 godzinę;
6. Mleko matki zbiera się po zabiegach wodnych. Skórę w okolicy brodawki traktuje się alkoholem. Spuść 15 ml mleka, następnie kolejne 5 ml wyciśnięto do sterylnego pojemnika. Dostarcz go w ciągu 2 godzin;
7. Smużenie narządów płciowych: płot jest wykonywany co najmniej 14 od końca miesiączki, nie wcześniej niż miesiąc po przebiegu antybiotyków. Nie należy oddawać moczu przez 2 godziny kobietom i 5-6 godzin przed badaniem dla mężczyzn.

Badanie śródskórne: wykrywanie wrażliwości na antybiotyki

Ta analiza jest przeprowadzana w celu określenia uczulenia u danej osoby na konkretny lek. Pozwala to wybrać leczenie po wykryciu bakterii i ustaleniu ich wrażliwości na antybiotyk. Ale jeśli dana osoba ma jakiekolwiek przeciwwskazania do takich leków, wykonywane jest śródskórne badanie w celu zmniejszenia ryzyka wystąpienia działań niepożądanych.

Wynik badania śluzu z nosogardła jest gotowy po 5-7 dniach, ruchy jelit – 4-7, zeskrobania moczu, 7 zasiewów na wspólnej florze – 4-7, krew na sterylność – 10.

Interpretacja analizy wrażliwości dla antybiotyków

Weź pod uwagę jakość i ilość, czyli sam fakt obecności drobnoustrojów i ich koncentrację. Interpretacja wyników odbywa się w bardzo prosty sposób.

W badanym materiale wyróżnia się kilka stopni wzrostu mikroorganizmów (rozpowszechnianie).

• Pierwszy stopień – brak wzrostu;
• drugi stopień – wzrost na podłożach stałych do 10 kolonii;
• trzeci – do 100;
• czwarty – ponad 100 kolonii.

Wyniki są bardzo ważne w wykrywaniu mikroflory oportunistycznej, ponieważ 1 i 2 stopnie nie są uważane za przyczyny choroby, ale po prostu wskazują na zanieczyszczenie badanego materiału, jednak stopień 3 i 4 wskazują na przyczynę zapalenia. Przy izolowaniu flory chorobotwórczej brane są pod uwagę absolutnie wszystkie kolonie.

Wyniki zliczania CFU / ml są dekodowane za pomocą następującej metody:

• 103 / ml – jedna kolonia;
• 104 / ml – jeden do pięciu;
• 105 / ml – od 5;
• 106 / ml – więcej niż 15.

Liczba kolonii jest ważna dla określenia stopnia patologii i monitorowania terapii.

Wrażliwość na antybiotyki: litery s i r w analizie

Ważnym elementem diagnostyki i leczenia jest określenie wrażliwości patogenu na leki przeciwbakteryjne. Zestaw antybiotyków, na które czynnik sprawczy jest wrażliwy lub wrażliwy, nazywany jest antybiotykiem. Czułość drobnoustroju ma miejsce, gdy antybiotyk hamuje jego rozmnażanie. Opór jest odpornością bakterii, to znaczy, że lek nie wpływa na nią w żaden sposób. Antybiotykogram podaje się w określonych jednostkach miary – minimalnym stężeniu hamującym (MIC).

Jak widać, badanie tego problemu może zostać przeprowadzone przez wyspecjalizowanego specjalistę. Zdrowie dla Ciebie i dobre zdrowie!