Tunnel in het oor – een symbool van jeugdmode

Ongeacht de leeftijd in de tuin, jonge mensen proberen zich altijd te onderscheiden van de rest. Hiervoor worden verschillende methoden gebruikt die afhankelijk zijn van de persoonlijke voorkeuren, financiële mogelijkheden en huidige modetrends van de persoon.

Voor moderne jonge mensen is een manier om zich te onderscheiden van de grijze massa een tunnel in het oor te maken. Dit is een speciaal soort van piercing in de oorlel of oorschelp. Maar voordat u een dergelijke ingreep in uw lichaam beslist, moet u de procedure zorgvuldig bestuderen om alle mogelijke gevolgen en complicaties te beschrijven.

Hoe tunnels in de oren, de vorm van operatie

Nu zijn er twee vormen van tunnels die maken:

• in de kwab;
• in de oorschelp.

In het eerste geval wordt de procedure als eenvoudiger beschouwd. Om het uit te voeren, hebt u nodig:

• wattenstaafje;
• waterstofperoxide (3%);
• speciaal uitrekken;
• miramistine of chloorhexidine;
• babycreme;
• de tunnel.

Gebruik de reeds bestaande punctie in de oren om de tunnel te strekken. Het wordt ingebracht in een speciaal stuk, eerder behandeld met miramistine of chloorhexidine. Dezelfde oplossing wordt verwerkt en de oorlel. Vervolgens wordt de tunnel langzaam uitgerekt tot de gewenste grootte.

De mate van toename van de punctie is ongeveer 1 mm per dag. Dus minder dan een week later ontvangt u tunnels in de oren van 5 mm, waarmee u zich net onderscheidt van de massa.

De uitbreidingssnelheid kan worden verhoogd, maar dit dreigt het risico op complicaties te vergroten, dus het wordt niet aanbevolen om te veel te haasten.

Het tweede soort tunnels wordt gemaakt door een scalpel van ronde vorm, die door het kraakbeenachtige weefsel van de oorschelp breekt. De procedure moet zeer zorgvuldig worden uitgevoerd, omdat de punctie wordt uitgevoerd in een gevaarlijke buurt met de gehoorgang. Dat is de reden waarom dit type tunnel het gehoor kan verergeren.

Is het pijnlijk om tunnels in de oren te maken? Het antwoord op deze vraag hangt volledig af van uw gevoeligheidsdrempel en de wens om de gewenste piercing te krijgen. Sommige mensen zeggen dat de procedure niet de meest pijnlijke was, terwijl anderen zeggen dat het erg pijnlijk is om tunnels in het oor te maken. De sensatie van de piercing is dus strikt individueel.

Ongeacht wat voor soort u besluit te doen, de procedure mag alleen door professionals worden uitgevoerd. Het initiatief in deze kwestie bedreigt serieuze problemen in de toekomst.

Hoe tunnels in de oren te maken, uitrekkingsmethoden

Er zijn drie methoden om een ​​tunnel te maken:

• panching;
• Uitbreiding van de diameter van het gewicht van speciale hangers;
• Teflon-tape.

Panchen houdt in dat de juiste diameter operatief wordt gesneden. Er wordt een speciaal scalpel gebruikt, lokale anesthesie wordt gebruikt voor de procedure.

Een andere methode is het ophangen van verschillende belastingen aan de oorlel. Vanwege het feit dat om het resultaat te bereiken een grote tijdskost nodig is, is het niet bijzonder populair.

De laatste methode is het teflon tape in meerdere lagen oprollen. Dit zal helpen om de punctie geleidelijk aan de vereiste diameter te vergroten. Houd er echter rekening mee dat u na het voltooien van het rekkingsproces een disproportionele tunnel kunt krijgen. Om dit te voorkomen, kunt u een speciale set expanders gebruiken, waarin u alle benodigde diameters kunt vinden.

Oren na tunnels, mogelijke gevolgen

Deze piercing vereist zorgvuldige zorg. Met een onvoorzichtige houding ten opzichte van uitrekken, is er een groot risico op onaangename gevolgen.

Sommigen van hen kunnen op zichzelf worden geliquideerd, maar in sommige gevallen zonder de hulp van een specialist die u niet kunt doen:

1. Peeling, die kan worden veroorzaakt door irritatie van het gebruikte materiaal. In dit geval is het voldoende om de tunnel te veranderen. Het beste is om stalen of houten ornamenten te gebruiken. Behandel de wond kan chloorhexidine of miramistine zijn. Zal ook tea tree olie gaan.
2. De groei die verschijnt na de lob is te snel uitgerekt. Hij wordt operatief verwijderd onder lokale anesthesie. Als de opbouw klein was, kunt u binnen zes maanden terugkeren naar de verstrekprocedure. In dit geval moet u een siliconen- of teflon-stretch gebruiken, siliconen of acryl kan een herhaalde opbouw veroorzaken.
3. Infectie. Het risico van het optreden ervan neemt toe bij onjuiste punctiezorg. Totdat de wond geneest, kunnen veel pathogene bacteriën zich daarin ontwikkelen. Als deze zwakke immuniteit of verhoogde bloedsuikerspiegel, zullen ze vooral actief vermenigvuldigen.
4. Keloid is de proliferatie van een grofvormig oorweefsel dat uitsluitend door de chirurg wordt verwijderd.
5. Allergische reactie op het materiaal waaruit de tunnel is gemaakt. Begrijp dat dit geen infectie is, maar door de afwezigheid van pus. Het probleem is opgelost door de decoratie te veranderen.
6. Gescheurde lob is een gevolg met dete snelle expansie. Het wordt dichtgenaaid door een chirurg onder lokale anesthesie.
7. Necrose van het oorweefsel, voortschrijdend door een slechte toevoer van essentiële stoffen. Tegelijkertijd sterven cellen afzonderlijk af, en dan kan een heel deel van de lobule worden vernietigd. Dit probleem wordt ook uitsluitend opgelost door chirurgisch verwijderen van dood weefsel.

Dus als u besluit tunnels in uw oren te maken, kunnen de gevolgen behoorlijk ernstig zijn. Daarom is het noodzakelijk om de wond grondig te bewerken totdat deze volledig is genezen.

Soorten tunnels

Het resultaat van piercing hangt af van uw persoonlijke voorkeuren, maar u moet weten dat in de huidige fase striae van de volgende maten het vaakst worden gebruikt:

• 5 mm, de kleinste versie, die bijna geen aandacht trekt en is versierd met steentjes en juwelen;
• 8 mm, de meest modieuze maat, die al de aandacht trekt, maar hij ziet er best netjes uit.
• 10 mm, de grootste tunnels in de oren, die een zekere moed vereisen, omdat ze bijna de hele kwab beslaan.

Maar dit is niet het limiet, de menselijke verbeeldingskracht kent geen grenzen. De grootste tunnels in de oren ter wereld hebben een diameter van 11 cm. Ze behoren tot de Hawaiiaanse kunstenaar Cal Cali en staan ​​vermeld in het Guinness Book of Records.

Hoe de tunnels in de oren te verplanten, de omkeerbaarheid van de piercing

Als u niet volledig over deze procedure hebt beslist, zou u moeten weten of de tunnels in de oren groeien. Als je plotseling besluit dat je niet meer met zo’n piercing wilt gaan, is het gemakkelijk om er vanaf te komen.

Kleine tunnels in de oren tot 1 cm overwoekeren snel en pijnloos, op voorwaarde dat er geen infectie is. Rekken groter tot 3-4 cm kan een klein litteken achterlaten. En zeer grote tunnels vereisen chirurgische ingrepen, ze moeten worden genaaid. Als na zo’n operatie een grof zichtbare hechting overblijft, moet u de diensten van een plastisch chirurg gebruiken.

Basisregels voor zorg

Om onaangename complicaties te voorkomen, moet u de regels van de tunnelverzorging in acht nemen:

• Maak de open wond niet dicht met alcohol of jodium, gebruik waterstofperoxide (3%);
• zorg ervoor dat niets de punctie raakt vóór genezing: telefoon, haar, pet;
• Het eerste sieraad wordt niet uit zilver gekozen – het laat een donker spoor achter;
• behandel elke ochtend de wond.

Als alles goed is gedaan, zal de wond in een maand genezen en zal de tunnel geen problemen veroorzaken. Houd er echter rekening mee dat als er tekenen zijn van een ontsteking, u onmiddellijk contact moet opnemen met een KNO-arts en geen zelfmedicatie moet ondergaan. De gevolgen van nalatige behandeling van een ontstoken wond kunnen zeer ernstig zijn.