Vücuttaki su-tuz dengesinin ihlaline neden olan nedir ve bu dengesizliğin ne gibi sonuçları olabilir?
Contents
İki olay – bir problem
Su-elektrolit (su-tuz) dengesi iki şekilde ihlal edilebilir:
- Hiperhidrasyon – vücutta aşırı sıvı birikmesi, ikincisinin atılımını yavaşlatır. Hücreler arası alanda birikir, hücreler içindeki seviyesi artar, ikinci şişer. Sinir hücreleri sürecine dahil olduğunda sinir merkezleri heyecanlanır ve konvülsiyonlar ortaya çıkar;
- Dehidrasyon, bir öncekinin karşıtı bir olgudur. Kan kalınlaşmaya başlar, kan pıhtılaşması riski artar, dokularda ve organlarda kan akışı bozulur. % 20’den fazla bir açıklıkla ölüm gerçekleşir.
Su-tuz dengesinin ihlali kilo kaybı, kuru cilt ve kornea ile kendini gösterir. Güçlü bir cilt boşluğu ile subkütan yağlı doku, hamurun kıvamına benzer, gözler düşer, dolaşımdaki kan hacmi azalır.
Dehidrasyon, protein metabolizması bozukluklarının azotlu bazlardan konsantrasyonu artar, yüz özellikleri, siyanoz, dudak ve tırnak, düşük basınç, zayıf ve sık nabız, böbrek yetmezliğin şiddetlenmesine eşlik eder. Ayrıca, kişinin üst ve alt ekstremiteleri donar.
İzotonik dehidrasyon gibi bir tanı vardır – eşit miktarlarda su ve sodyum kaybı. Bu, elektrolitler ve sıvı ortamın hacmi ishal ve kusma ile kaybolduğunda akut zehirlenmelerde ortaya çıkar.
Su kütlesinde neden eksiklik veya fazlalık var?
Patolojinin ana nedenleri vücuttaki harici sıvı kaybı ve suyun tekrar dağıtılmasıdır. Kandaki kalsiyum düzeyi tiroid patolojileriyle veya çıkarılmasından sonra azalır; Radyoaktif iyot preparatları kullanıldığında (tedavi için); psödohipoparatiroidizm ile.
Sodyum, idrar çıkışında azalma ile birlikte uzun süreli hastalıklarla azalır; postoperatif dönemde; kendi kendine ilaç tedavisi ve diüretik kontrolsüz alımı.
Potasyum hücre içi hareket sonucu azalır; alkaloz ile; aldosteronizm; kortikosteroidlerle tedavi; alkolizm, karaciğerin patolojileri; ince bağırsakta ameliyattan sonra; insülin enjekte ederken; hipotiroidizm. Artışının nedeni, katyononlardaki artış ve bileşiklerin gecikmesi, hücrelerin zarar görmesi ve bunlardan elde edilen potasyum verimidir.
Semptomlar ve su-tuz dengesi bozukluğu belirtileri
İlk alarm sinyalleri vücutta neler olduğuna bağlı – hiperhidrasyon veya dehidrasyon. Bu şişlik, kusma, ishal, şiddetli susama içerir. Asit-baz dengesi sıklıkla değişir, kan basıncı azalır ve aritmik çarpıntı görülür. Bu belirtiler göz ardı edilemez çünkü ilerleyici patoloji kalp durması ve ölüme yol açar.
Kalsiyum eksikliği, düz kasların konvülsiyonlarını gerektirir. Özellikle tehlikeli, büyük damarların ve gırtlakların spazmıdır. Bu elementin fazlalığı ile mide ağrısı, şiddetli susama, kusma, sık idrara çıkma, zayıf kan dolaşımı vardır.
Potasyum eksikliğine alkaloz, atoni, CRF, bağırsak tıkanıklığı, beyin patolojileri, ventriküler fibrilasyon ve ritmindeki diğer değişiklikler eşlik eder.
Vücudundaki konsantrasyonunda bir artışla birlikte artan bir felç, bulantı, kusma vardır. Bu durum çok tehlikelidir, çünkü kalp ventriküllerinin fibrilasyonu çok hızlı gelişir, yani, atriyumun durma olasılığı yüksektir.
Aşırı magnezyum, antasitlerin ve böbrek disfonksiyonunun kötüye kullanılmasından kaynaklanır. Bu duruma mide bulantısı eşlik eder, kusma, ateş, yavaş kalp hızına ulaşır.
Su-tuz dengesinin düzenlenmesinde böbrek ve idrar sisteminin rolü
Bu eşleştirilmiş organın işlevi çeşitli süreçlerin sabitliğini korumayı amaçlamaktadır. Bu, iyon değişimi sorumludur sodyum ve su yeterli absorbe edilmeyen ve potasyum atılımı ile fazla katyon ve anyonların boru şeklindeki zar atılma her iki yüzüne de meydana gelebilmektedir. bunların özellikleri dokulararası sıvının sabit bir hacmi ve bunun içinde çözünmüş maddelerin optimum seviyede tutmak için izin verirse, böbrek rolü çok büyüktür.
Bir günde sağlıklı bir insan yaklaşık 2.5 litre sıvıya ihtiyaç duyar. Metabolik süreçler sonucu vücutta 2 litre yiyecek ve içecek alır, 1/2 litre oluşur. Bir buçuk litre böbrekler, 100 ml – bağırsak, 900 ml – cilt ve akciğerler atılır.
Böbrekler tarafından atılan sıvı miktarı vücudun kendisine ve şartlarına bağlıdır. Maksimum diürez ile idrar sisteminin bu organı 15 litreye kadar sıvı üretebilir ve 250 ml’ye kadar antidiürete.
Bu parametrelerin keskin dalgalanmaları tübüler reabsorbsiyonun yoğunluğuna ve niteliğine bağlıdır.
Su-tuz dengesi ihlallerinin teşhisi
İlk muayenede kesin olmayan bir sonuç çıkardı, daha ileri tedavi hastaya anti-şok ilaçların ve elektrolitlerin sokulmasına tepki gösterdi.
Doktor hastanın şikayetleri, anamnez ve araştırma sonuçlarına dayanarak tanı koyar:
- Anamnez. hasta bilinçli ise, onun anket, su-elektrolit dengesinin ihlallere ilişkin bilgileri kontrol yürütülen (ishal, assit, peptik ülser hastalığı, pilor daralması, şiddetli bağırsak enfeksiyonu, farklı etiyolojisi ülseratif kolit dehidratasyon bazı tipleri, menüde düşük tuz içerikli kısa süreli diyetler) ;
- Patolojinin derecesini belirlemek, komplikasyonları ortadan kaldırmak ve önlemek için önlemler yapmak;
- Sapmanın nedenini tanımlamak için genel, bakteriyolojik ve serolojik bir kan testi. Ek laboratuvar ve enstrümantal çalışmalar yazılabilir.
Modern tanı yöntemleri patolojinin nedenini, derecesini ve ayrıca semptomları durdurmak ve insan sağlığını iyileştirmek için zamanında başlayabilir.
Vücuttaki su-tuz dengesini nasıl geri yükleyebilirim?
Terapi aşağıdaki aktiviteleri içerir:
- Hayatı tehdit edebilecek devletler kesiliyor;
- Kanama ve akut kan kaybının ortadan kaldırılması;
- Hipovolemi elimine edilir;
- Hiper veya hiperkalemi ortadan kaldırır;
- Normal su-elektrolit metabolizmasının düzenlenmesi için önlemlerin uygulanması gereklidir. En çok reçete glukoz çözeltisi poliiyonik çözeltiler (Hartman laktasol Ringer-Locke), kırmızı kan hücreleri, polyglukin, soda doldurulmuş;
- Epilepsi, kalp yetmezliği, özellikle sodyum tedavisi ile olası komplikasyonların gelişmesini önlemek de gereklidir;
- İntravenöz salin çözeltilerinin uygulanması ile iyileşme sırasında, hemodinami, böbrek fonksiyonu, CBS seviyesi, BAC kontrol edilmesi gereklidir.
Su-tuz dengesini eski haline getirmek için kullanılan hazırlıklar
Potasyum ve magnezyum asparajinat – miyokardiyal enfarktüs, kalp yetmezliği, arterler, hipokalemi ve hipomagnezemi için gereklidir. İlaç, ağızdan alındığında iyi absorbe edilir, böbrekler tarafından atılır, magnezyum ve potasyum iyonları taşır, hücreler arası uzaya girişlerini kolaylaştırır.
Sodyum hidrojen karbonat – genellikle peptik ülser, gastrit asitlik, asidoz (zehirlenme, enfeksiyon, diyabet) ile, hem de böbrek taşları, solunum ve ağız boşluğu iltihabı için kullanılmaktadır.
Sodyum klorür – interstisyel sıvı eksikliği ya da örneğin bir geniş kaybı, kullanıldığında, toksik dispepsi, kolera, ishal, pernisiyöz kusma, ciddi yanıklar. İlaç rehidrasyon ve detoksifikasyon etkisi vardır, çeşitli patolojilerde su-elektrolit metabolizmasını geri sağlar.
Sodyum sitrat – normal kan sayımlarını geri yüklemenizi sağlar. Bu ajan sodyum konsantrasyonunu arttırır.
Hidroksietil nişasta (ReOXEC) – cerrahi müdahaleler, akut kan kaybı, yanıklar, şok ve hipovoleminin önlenmesi için enfeksiyonlar için kullanılan bir çare. Mikrosirüsyon sapmasında da kullanılır, çünkü vücut içerisindeki oksijenin yayılmasını teşvik eder, kılcal damarların duvarlarını onarır.
Doğal su-tuz dengesine uyum
Bu parametre sadece ciddi patolojilerle değil, aynı zamanda aşırı terleme, aşırı ısınma, diüretiklerin kontrolsüz kullanımı, uzun süreli tuzsuz bir diyetle de ihlal edilebilir.
İçme rejimine uyum, önleme için önemli bir koşuldur. Varolan hastalıkları, kronik patolojileri kontrol etmek, doktor reçetesi olmaksızın almamak için ilaç kullanmak gerekir.
No Comments