Waarom het reukvermogen verloren was: oorzaken van verminderde geurhuishouding

Het verlies van het vermogen om te ruiken in de geneeskunde wordt anosmia genoemd. Dit probleem vermindert de kwaliteit van leven en kan duiden op een ernstige pathologie. Bovendien veroorzaken giftige stoffen die het lichaam binnendringen niezen, en met anosmie komen ze vrijelijk binnen en hebben een nadelig effect.

Verlies van gevoeligheid vormt in de regel geen ernstige bedreiging, maar vereist een verduidelijking van de reden en het advies van een specialist. Waarom bij een verkoudheid en dergelijke ziekten het reukvermogen verloren gaat, kan alleen de arts na een grondige diagnose achterhalen.

Classificatie van anosmia en de oorzaken ervan

Volledig of gedeeltelijk verlies van geur (anosmie en hyposmie) kan aangeboren en verworven zijn. Een aangeboren afwijking treedt op als gevolg van onderontwikkeling van de luchtwegen, vaak gepaard gaand met aangeboren pathologieën van de ontwikkeling van de schedel of de neus van het gezicht.

De verworven aandoening kan een centrale of perifere oorsprong hebben: de eerste treedt op met een organische laesie van het centrale zenuwstelsel, de tweede – na een negatief effect op de nasale zone.

Perifere anosmie wordt ingedeeld naar de redenen die hebben geleid tot zijn verschijning:

• Respiratory. De lucht met aromatische moleculen passeert door de neuspassages, maar kan het perifere deel van de olfactorische analysator niet bereiken. Dit verschijnsel wordt meestal veroorzaakt door de kromming van het neustussenschot, hypertrofie van nasale concha, poliepen, adenoïden, andere goedaardige en kwaadaardige formaties;
• Functioneel. Als het reukvermogen verloren gaat met allergieën of een loopneus, treedt dit soort overtreding op. Komt voor vanwege de zwelling van het neusslijmvlies. Een provocerende factor kan neurose en hysterie zijn. Na het elimineren van de oorzaak van de ziekte, is het reukvermogen volledig hersteld;
• Leeftijd of seniel – het resultaat van atrofische veranderingen in het slijmvlies, met name het epitheel. In dit geval wordt droogheid van de neusholte waargenomen;
• Essential. Het ontstaat als gevolg van de pathologie van de olfactorische analyseapparatuur. De oorzaak kan verborgen zijn in het ontstekingsproces, nasofaryngeale verbranding, hypo- of atrofie van het olfactorische epitheel, tumorproces, toxische schade.

Als het reukvermogen en de smaak verdwenen zijn, dan is dit waarschijnlijk een perifere anosmia, omdat het wordt gekenmerkt door een overtreding van smaaksensaties en reukwaarnemingen.

Centrale anosmie, of cerebrale anosmie, kan worden veroorzaakt door de volgende ziekten:

• Overtreding van de cerebrale circulatie (acuut, chronisch);
• Neoplasmata in de zone van de voorhoofdshoofdfossa (prismaglioma van de frontale kwab, meningeoom);
• Craniocerebrale schade;
• Verspreide encefalomyelitis;
• meningitis;
• arachnoiditis;
• De ziekte van Alzheimer;
• Etmoiditis is een ontsteking van de sinusholinus.

Als pathologie gelokaliseerd is in het gebied van cortex olfactorische centra, kan de patiënt de aanwezigheid van geur bepalen, maar kan het uiterlijk niet verifiëren.

Verduidelijking van de oorzaak en diagnose van verlies van geur

In de loop van de enquête wordt olfactometrie gebruikt – de meting van de scherpte van de reukzin met behulp van een speciaal apparaat – de olfactometer van Zwerkemaker. Tijdens het onderzoek worden de sensatiedrempel en de drempel voor geurherkenning bepaald.

Opgemerkt moet worden dat alleen in sommige gevallen het mogelijk is om te bepalen wat voor soort anosmie – centraal of perifeer. Met pathologie van de hersenen kan iemand ruiken, maar het niet herkennen. Met olfactometrie kunt u dus weten welke gevoeligheidsdrempel een patiënt heeft, en kunt u ook vaststellen of de herkenningsdrempel wordt verhoogd of niet wordt vastgesteld.

Ook kan de arts een olfactometer-monster voorschrijven met verschillende geuren. De studie omvat 40 taken, bijvoorbeeld de identificatie van geuren van verschillende voorziene. Met deze test krijgt u zeer nauwkeurige resultaten, maar deze is gevoelig voor verschillen in leeftijd en geslacht. Mensen met absolute anosmie kunnen maar de helft van het resultaat krijgen.

In het diagnostische complex is het noodzakelijk om de oorzaak vast te stellen die tot de overtreding heeft geleid. Hiervoor wordt in de meeste gevallen een computertomografie van de hersenen gebruikt. De procedure maakt het mogelijk om eventuele veranderingen in de structuur van de frontale kwab en andere pathologieën te detecteren. Als overtredingen worden vastgesteld, is raadpleging van een neuropatholoog en een neurochirurg noodzakelijk. Deze specialisten met een beperkt profiel kunnen aanvullende onderzoeken toewijzen.

Behandeling voor gedeeltelijk en volledig verlies van geur

Elke zaak vereist een individuele aanpak. Behandelmethoden en de mogelijkheid om een ​​verloren functie te herstellen, zijn afhankelijk van verschillende factoren, bijvoorbeeld het type ziekte dat tot een verstoring heeft geleid.

Wanneer de reukzin na ORVI gedeeltelijk of volledig verloren was gegaan, dan wordt anosmie veroorzaakt door virale / bacteriële rhinitis of sinusitis, wordt lokale en algemene antivirale / antibacteriële therapie voorgeschreven. Ook zijn er lokale ontstekingsremmende en systemische middelen of anti-allergische geneesmiddelen nodig om de zwelling van het neusslijmvlies te verminderen.

Overtreding, veroorzaakt door allergische rhinitis, vereist het toedienen van antihistaminica (systemisch of lokaal). Bij ernstige allergie of bij gebrek aan resultaten van antihistaminica, corticosteroïde hormonen voorschrijven die een krachtig ontstekingsremmend effect hebben.

Poliepen in de neusholte kunnen alleen op een radicale manier worden genezen – met behulp van chirurgische ingrepen. Elk tumorneoplasma in de neus wordt alleen op deze manier geëlimineerd. In aanwezigheid van kwaadaardige tumoren wordt radiotherapie of chemotherapie aan de operatie toegevoegd. Er is geen garantie dat het vermogen om te ruiken hersteld is.

Hetzelfde geldt voor het gebogen neustussenschot. Je kunt je reukvermogen alleen herstellen door het uit te lijnen.

Centrale anosmie, veroorzaakt door een hersentumor, omvat een combinatie behandeling: operatieve verwijdering, bestraling of chemotherapie. In de laatste stadia van de ziekte kan een chirurgische behandeling niet doorslaggevend zijn, waarna de symptomatische wordt gebruikt. In dit geval is het onmogelijk om de verloren functie te herstellen.

Zinkpreparaten kunnen in het behandelingspakket worden opgenomen, omdat het ontbreken van dit element de reukzin kan verergeren of kan vervormen. Dit geldt ook voor vitamine A, waarvan het tekort leidt tot degeneratie van het epitheel van het slijmvlies.

Wat te doen als het reukvermogen weg is

Wanneer de oorzaak van de aandoening een loopneus is, is het niet nodig om onmiddellijk medicijnen te gebruiken. In dit geval kan het vermogen om geuren te voelen worden herhaald met verschillende folk remedies. Dergelijke recepten helpen niet alleen rhinitis, maar ook andere verschijnselen van verkoudheid te elimineren.

De optimale methode is inademing. In dit geval komen medicinale stoffen via de luchtwegen het lichaam binnen en repareren ze. Essentiële oliën of oplossingen (kokend water + stoffen van plantaardige oorsprong) worden gebruikt voor de procedure.

De volgende recepten zijn zeer effectief:

• Essentiële oliën van eucalyptus of spar. Ze kunnen afzonderlijk worden gebruikt (2 druppels per glas water) of door te combineren (1 dop per kopje kokend water);
• Een mengsel van 200 ml heet water, citroensap (10 druppels), essentiële lavendelolie of mint (2-3 druppels). De dampen inhaleren elk neusgat afwisselend. Ademhaling moet worden gedwongen. De procedure duurt 5 minuten. Voer eenmaal per dag gedurende een week uit;
• Essentiële olie van basilicum. Een kleine substantie wordt op een servet gegoten, dat in de buurt van het kussen van de patiënt wordt geplaatst.

Ook worden koude, zelf-voorbereide neusdruppels gebruikt. Bijvoorbeeld, het eenvoudigste en meest effectieve recept: menthol en kamferolie in een verhouding van 1 op 1 mengen. Gebruik drie keer per dag en injecteer 3-4 druppels in elke neusholte.

Zulke medicijnen helpen heel goed in de vroege stadia van de ziekte, sluiten compleet verlies van geur uit en stoppen de resterende symptomen van ARVI.

Ondanks het feit dat vele redenen die tot anosmie leiden geen bedreiging vormen voor het leven, moet men de ziekte helemaal niet mediceren of zelfs helemaal niet uitvoeren.

Waarom de reukzin weg is, kan alleen een specialist een diagnose stellen. Bovendien is het noodzakelijk om rekening te houden met dergelijke gevaarlijke pathologieën als tumoren van verschillende oorsprong, ze zijn niet altijd goedaardig. Met tijdige toegang tot een specialist, is er een veel betere kans om de ziekte met succes te genezen.